Er zijn velen, er is een overgroote meerderheid kan men gerust zeggen, die in de binnenkamer schouderophalend neerzien op de geestes-verwarring, waaraan ‘letterkundigen’ van het gehalte Querido zoo zichtbaar lijden! Maar,.... zoo iets herhalen in het openbaar, daar passen diezelfde menschen voor! Ze durven niet. - Ze zijn dagelijksche getuigen van de vuilheden, scheldwoorden, en gave te bekwijlen, waarover deze bent zoo ruimschoots beschikt waar het geldt een ander, die hun aandurft, te beleedigen en af te maken! Ze hebben gezien hoe Van Hall, en met hem een heele hoop anderen van dezelfde deftige richting, in de schulp zijn gekropen voor 't brutale naar hem schoppen van een Van Deyssel; met het gevolg dat deze hem thans in den zak heeft, en naar zijn pijpen laat dansen! Is het dus wonder, dat zij hunnerzijds vreezen in hun eigen belangen te zullen worden geschaad, wanneer zij de onafhankelijkheid toonen, van hun eigen éérlijke opinie te zeggen? Des te grooter sympathie dwingen diegenen af, die, als de auteur van Een taalkrachtpatser, zonder aanzien des persoons durven uitkomen voor de wáárheid, niet alleen onder vier oogen, maar ook in het publiek; want, ik herhaal, het geldt hier een wáárheid, waarvan de meesten inwendig evenzeer overtuigd zijn als de schrijver-zelf in het Nieuws van den Dag voor N.I., maar waarvoor ze in het openbaar geenzins durven getuigen.
ANNA DE SAVORNIN LOHMAN.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd