Zoo gaat het maar steeds voort, in de honderden bussen door Londen's straten - vindt ge de aardigste korte advertenties. Zeer populair was die van Nestle's milk: de bruine kat en de witte kat - de één zeer weldoorvoed zegt tegen de magerescharminkel:
En de tweede plaat - geeft de twee katten als toonbeelden van gezondheid - en de herstelde zegt o.a.:
Steel my life in every limb
I will never drink skin milk again.
En de groene uitgeteerde City-man door die ‘badly a holiday wants’ als reclame voor een seaside place, was sprekend genoeg - maar zeer smakeloos en afstootend. Dergelijke advertenties moesten als wansmakig geweerd worden.
Op het gebied van advertenties is de groote ‘Times’ zeer zeker vooraan. Men zegt, dat het bekende Toryblad in andere handen is gekomen, en nu wordt er enorm en op ongeloofelijke wijze geadverteerd. Aanbiedingen die duizelingwekkend schijnen voor den naïven pas ‘geïmporteerden Londenaar.’ Wie zich abonneert op dat blad zal tevens geregeld de meest bekende werken gratis ter lezing ontvangen, en zoo voorts! Het doet denken aan die aanbiedingen van den ondernemenden Stead, nu een 2 jaar geleden.
Ongeloofelijk klonken de voordeelen, verbonden aan een abonnement van £1.10 op zijn dagblad. Vrij gebruik van leeszalen, van messengers, van telegraaf en telefoon offices, en wat al niet meer. Eens per week een extra portefeuille met platen - voor de kinderen aparte rubrieken - in één woord een ideaal courant! - Maar zie - na geen maand staakte de onderneming reeds bij gebrek aan werkkrachten. Mr. Stead zelf werd ziek - en scheen in 't geheel geen plaatsvervanger te hebben aangesteld. Uit wras de pret.
Hoe de Times aan alle verplichtingen zal voldoen - moet de tijd leeren, maar zeer zeker staat dit blad op vaste financieele basis.
Wat ook op soliede grondslagen rust, niet alleen financieel maar vooral moreel is het ‘Leger des Heils’ in Londen. Het is merkwaardig, zooals hier ‘the Salvation Army’ gerespecteerd wordt. Komt het, omdat the man, General Booth een Engelschman is? ‘Zeer zeker,’ zei mij onlangs nog een officier van 't leger, die uit Holland kwam ‘word je hier meestal met respect behandeld, zelfs in de ellendigste deelen van Londen, terwijl men in Holland nog dikwijls met wantrouwen en minachting wordt aangezien!’
Maar wie zou durven hier niet eerbiedig te bewonderen het werken van het leger!
Leest er ‘Betsy Bobbet’ maar eens op na! Hoe roerend en waar wordt U daar een beeld geteekend van het reddingswerk! En wie van nabij met die tehuizen voor meisjes en vrouwen van het leger kennis maakt, weet, dat het verhaal is gegrepen uit het werkelijke leven!
Onlangs nog toen eene ons bekende arme vrouw daar verpleegd werd - hadden wij wreer de gelegenheid hun tact en liefde te bewonderen! ‘In geen enkel tehuis liet men zich zóó aan mij gelegen liggen, als hier,’ zei ze met dankbare erkentelijkheid. En met groote erkentelijkheid bracht Londen dan ook een eeresaluut aan den grijzen vader van 't leger - toen hem het ‘eereburgerschap der city’ in alle plechtigheid werd aangeboden!
Welk een gezicht!
De oude man - rijk in ervaring en teleurstelling - rijk aan voldoening en groot in vertrouwen dat de goddelijke vonk in menschenzielen nog aan te blazen is in den diepst gezonkene - gaande aan 't hoofd van 1000 officieren van zijn reddingsleger naar ‘the Guildhall’. Een historische daad!
Tot eereburger werd gemaakt - niet een officier of legeroverste, die bloedige gevechten had moèten leveren om tot die eer te komen, maar een man des vredes - één die tot parool van zijn mooi leven maakte Jezus' woord:
‘De Hemelsche Vader wil niet dat één zijner kinderen verloren ga!’
Zou dit geen diepliggende beduidenis hebben - Generaal Booth als de heraut, die de vredevorst der volkeren voorafgaat?
O, wrat is Londen toch een gevaarlijke stad voor jonge menschen!
Is het wonder, dat de reddingshuizen van the Salvation Army en van de Church Army vol zijn?
Die stroom van jonge meisjes en mannen en vrouwen, die dagelijks Londen binnen komt. Soms en ook van uit Holland gebeurt het helaas - zonder eenige adres in hun bezit, zonder eenige taalkennis, zonder eenige reis-ervaring! Hoe is het mogelijk, vragen wij ons telkens wreer af, dat verstandige meisjes en jongelui zoo weinig doorzicht kunnen hebben! Alsof Londen een dorp is -
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd