De Hollandsche Lelie. Jaargang 18

Ingezonden stukken.
Buiten verantwoordelijkheid der Redactie.

I. Antwoord aan Mevr. M.M.C. Boissevain - de Geer.

Jawel lieve mevrouw, ik weet het datgene wat u mij zoo liefdevol en welmeenend schrijft. Goddank dàt ik het weet! Godlof dàt ik het steeds beter en vaster weet.

Maar in onzen tijd is zooveel begripsverwarring omtrent het goed en kwaad. Uit dien chaos, uit al dat hybridisch denken en gevoelen moet wel ten slotte weer voortkomen: ‘De ééne waarheid en met een vastheid, een duidelijkheid, met een zóó helder Licht, dat wijken zullen alle sofismen als nachtvogels voor de zon!’

REGINA.

II. Idealisten. Aan Mejonkvrouw Anna de Savornin Lohman, 's Hage.

Geachte Redactrice,

Door deze mijn beleefd verzoek, de(n) schrijfster of schrijver van het ingezonden stuk ‘Idealisten’ in 't vorige nummer er attent op te mogen maken, dat de titel ‘Idealisten’ niet boven het geschrevene past.

Zij of Hij had moeten schrijven:

‘Schijn-idealisten,’ want indien het oordeel van M. van Haeften geldt voor Idealisten, dan is dat oordeel droevig eenzijdig.

Waarachtige Idealisten zijn steeds de fakkeldragers der menschheid geweest, en de geschiedboeken zijn daar om te getuigen, hoe dapper vele Idealisten voor hun ideaal gestreden, geleden, gewerkt en ontbeerd hebben.

Arm zou de wereld zijn zonder idealen en lichtloos het leven; koud, nuchter en wreed zou het menschdom zijn zonder die vaak bespotte (làng niet altijd gevleide en geëerde) Idealisten, wier ontevredenheid en heilige verontwaardiging een genade van God is; een gave, door Hemzelf in 't hart gelegd van enkelen tot heil van velen.

Ziehier een oordeel van Hermann Thurow over het sociale Ideaal:

‘Die soziale Utopie in der Geschichte war kein Hemmschuh der Entwickelung; sie ist es heute nicht und wird es in Zukunft nicht sein. Ideale

[p. 826]

Zukunftsbilder von Gerechtigkeit und Freiheit waren nicht Trugsterne, sondern Leitsterne der kämpfenden Menschheit.’

En tot slot nog een citaat van Robert Blatchford:

‘The agitators, from Christ downwards, have been the salt of the earth. It is only such as they, who save society from dry rot and putrefaction.’ -

Met vriendelijken dank voor de plaatsing

Hoogachtend

Uwe dienstw.

IDA BRONS.

Amsterdam, 6/6 1905.