iets anders bedoelt. Zij raadt het piano-stemmen aan geheel als kostwinning, en, doet dat omdat volgens haar de prijzen der winkels in Indië, (voor wien het, altijd volgens haar, maar een kleine néven-verdienste is naast hun eigenlijk bestaan,) onredelijk hoog moeten heeten. Dit nu is iets geheel anders, dan de onderkruiperij door U terecht veroordeeld. - Heel veel dank voor Uw schrijven en goede wenschen. - Ik vind, evenals gij, dat gedrukt-werk je steeds meer tegen- dan mee-valt. Maar ik geloof dat de pedanterie der meeste menschen hen al heel gauw bijzonder doet ingenomen zijn met hun eigen ‘kunstgewrochten,’ hun eigen persoon, in één woord met alles wat henzelf aangaat. - Ten slotte moet ik U nog bedanken voor dat lekkere cadeautje op Nieuw-Jaar. Ik liet er een kennis van mee-proeven, die mij later extra het adres is komen vragen, omdat zij verklaarde in geen jaren zulke ‘bijzonder-fijne’ chocolade te hebben geproefd! Wel, het was ook een extra-fijne doos!
Mevrouw H. - Dank voor Uw vriendelijk en belangstellend schrijven, lieve mevrouw. - Neen, ik was vroeger óók reeds aan de Riviera, niet hier te Menton, maar in Nice. De Riviera béhoort voor mij tot de liefelijkste streken ter wereld. Het is zoo wonderbaar-mooi, het licht over de rotsen en de zee, en de samen-voeging van zachte tinten van groen en grijs, die in oneindige verscheidenheid samensmelten. Ik was een dezer dagen op Cap-Martin, bij het gedenkteeken van Keizerin Elisabeth, en het was er zoo wonderbaar-stil, zoo goddelijk-mooi, dat ik mij begrijpen kan hoe die arme vrouw dáár zoo graag wijlde. - - Maar wat genezen betreft, neen, lieve mevrouw, ik geloof niet aan een genezende kracht in een zóó afwisselend en eigenlijk verraderlijk klimaat! Zoodra de zon ondergaat wordt het kil en guur. - Ik kijk dikwijls op naar het allerliefste, in de hoogte gelegen kerkhofje hier, een vrédig, vriendelijk-uitziend plekje, en dan komen mij de regels in den zin van de Génestet van....
Waar de lijder lichter zucht,
Balsem vraagt voor 't kwijnend leven,
Maar alleen de schoot der aarde,
Der cypressen stille gaarde
Van genezen kranken meldt!’
Want, zóó is het! - De groote meerderheid, verreweg de groote meerderheid, van hen die hier komen, zijn ook niet wezenlijk-ziek, zijn pret-zoekers, die, onder het motto een zwakke gezondheid, den ganschen dag verluieren met die uitgezochte genoegens, die hier in de groote-hotels, en op allerlei wijzen, worden aangeboden, en die óók het klimaat-zelf biedt, omdat men kan wandelen en uitgaan en in de zon-liggen, waar dit in de Noordelijke streken in hetzelfde jaargetijde een onmogelijkheid zou zijn. Daarom kan men ook met recht spreken van een ‘balsem voor het kwijnend leven.’ O, zeker, je rekt het hier, je kunt het hier ten minste prettiger en langer volhouden, dan ginds, waar je gedoemd bent tot thuiszitten, of op-bed-liggen! Maar genezen! Neen, ik geloof met de Génestet, dat alléén het kerkhof meldt van genezen kranken! - En dat is zeker, zij, die hier blijven rusten, hebben tenminste een goddelijke natuur gezien vóór zij de oogen sloten. Goddelijk, schijnt mij hier zoo recht het woord. Het is of de hemel moet beginnen achter die zich in gouden-rose licht badende rotsen! Ik ken niets wat mij liefelijker en hemelscher aandoet, dan de lichttinten van de Riviera!
Pim. - Ik heb wèl Uw briefkaart ontvangen, waarin gij Uw stuk aankondigt, maar nog geen stuk-zelf!
Minnie. - Wat ik denk van dien moord op Grootvorst Sergius? Ik vind dat alle onrecht en alle gemeenheid van de aanzienlijken en de machthebbers nooit kan rechtvaardigen een lafhartigen en wreeden sluipmoord, waarbij onschuldigen de mede-slachtoffers moeten worden. Lees de geschiedenis van de fransche revolutie, en gij zult zien wat losgelaten duivels ‘het volk’ zijn, als zij op hun beurt de macht in handen hebben. Was er onder het Schrikbewind sprake van ‘rechtvaardigheid’? Hoe heeft men gehandeld aan het onschuldige kind van Marie-Antoinette, alléén omdat hij een Konings-kind was!? Geen andere schuld dan die van in het Paleis te Versailles, als zoon van Lodewijk den zestienden, te zijn geboren, kon men dit kleine-knaapje ten laste leggen! Toch heeft men het verfijnd gemarteld en mishandeld! En dit feit is slechts één greep uit de ten hemel schreiende gruwelen, bedreven door het zóógenaamd rechtvaardigheid-eischende volk, dat ten slotte, uit vrije keuze, zichzelf met titels en rangen en allen mogelijken ballast, waarbuiten de domme menschheid nu eenmaal niet leven kan, opnieuw heeft belast, ten koste van een opnieuw-onderdrukte ‘lagere klasse’! Zóó zal het altijd blijven gaan! Vermoordt den Tzaar, en doodt de Keizers en de Koningen! Sticht republieken, en voer socialistische regelingen in, nooit zult gij rechtvaardigheid en eerlijkheid en onpartijdigheid aan het roer brengen. Altijd zal de gemeenheid en de verdrukking van het zwakke, dóór het ruwe en gemeene en sterke, de overhand behouden! Indien er een duurzame verbetering mogelijk is, dan zal die m.i. alleen te wachten zijn van oprecht-geloovige menschen, (ik bedoel daarmede geen geloof van een bepaalde richting, alleen maar oprecht-geloof in een verantwoording Hierna), maar nòch van
anarchisten, nòch van volksmenners met schoonschijnende leuzen, nòch van quasi-Christenen, die de ‘kleyne-luyden’ gebruiken om zelf naar boven te klimmen, en te gaan zitten dan, ‘onder biddend opzien’, aan de tafel van Koninklijke lichtmissen en doordraaiers van het minste allooi. -
W.L. - Ik heb over Louise Michel veel-gelezen, en ik ben het geheel met U eens, dat zij zeer zeker een nobele vrouw was, die geestdriftig het goede heeft gewild, zich offerde aan haar omgeving, en om die reden, ons aller sympathie verdient, al keuren wij ook vele harer handelingen beslist af.
ANNA DE SAVORNIN LOHMAN.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd
