De Hollandsche Lelie. Jaargang 18
(1904-1905)– [tijdschrift] Hollandsche Lelie, De– Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermdVaria.I. Onverdedigbaar.‘De rechterlijke macht heeft eergisteren in de woning van Syveton getracht zich een voorstelling te vormen van hetgeen er eigenlijk, volgens de gegevens door mevrouw Syveton verstrekt, was voorgevallen. Een politie-agent stelde Syveton voor; hij ging liggen voor de gaskachel in dezelfde positie, waarin Syveton door zijn vrouw was gevonden, en deze moest alles herhalen wat zij op dit oogenblik had gezegd en gedaan. Vervolgens werd een hond vastgebonden voor de gaskachel, met een krant op het hoofd, zooals ook Syveton - volgens de verklaring van zijn vrouw - was gevonden. De hond was na 55 minuten, onder jammerlijk gehuil en vreeselijke stuiptrekkingen, gestorven. De conclusie, welke uit deze proefnemingen wordt getrokken, is deze, dat alle gedachten aan een ongeluk moeten worden opgegeven. En ook het vermoeden, dat er zelfmoord heeft plaats gehad, wordt thans hoe langer hoe onwaarschijnlijker. Immers waar 55 minuten noodig waren om den hond door het inademen van gas te dooden, zou deze tijd voor een volwassen mensch minstens twee uur moeten bedragen. Ook zou er voor Syveton een bovenmenschelijke inspanning toe noodig geweest zijn, om gedurende al dien tijd op dezelfde plaats te blijven liggen. Toch zou de rechter van instructie, Boncard, nog steeds overtuigd zijn, dat er zelfmoord heeft plaats gehad. (Vaderland). De meeste lezers van ons Blad zullen wel meer of minder op de hoogte zijn van het geruchtmakende, echt-Parijsche schandaal Syveton (zie hierover ook de in dit Blad opgenomen: Echo's uit Parijs). Is het niet ergerlijk, dat dergelijke vuile en gemeene menschen-geschiedenissen nu ten slotte, óók nog meebrengen het martelen en mishandelen van onschuldige beesten? Indien er vóór vivisectie van medische zijde iets te zeggen valt, vóór dit schandelijk bedrijf der justitie, om daardoor een misdaad gemakkelijker te ontdekken, valt onder géén omstandigheden iets ter verdediging in te brengen. Als wij-menschen ons-zelf zoo onverkwikkelijk en laaghartig gedragen als in het zaakje Syveton, dan is dat toch waarlijk géén reden om onschuldige honden daarvoor te laten mee-boeten op een zoo laffe en zoo onverdedigbare wijze.Ga naar voetnoot*) | |
II. Een vraag... en een niet-onjuiste oplossing.‘- Du Lili, was mag denn das sein, Frauenfrage und Emanzipationsbestrebungen? - Das ist, wenn eine einen Ehemann haben möchte, und keiner sie fragt ob sie seine Frau werden möchte, und sie sich dann ärgert. ANNA DE SA VORNIN LOHMAN. |
|