De Hollandsche Lelie. Jaargang 17

Oxford en de studeerende Vrouw.
door Mevr. W. Wijnaendts Francken-Dyserinck.
(Slot).

Om na al deze uitwijdingen weer tot m'n punt van uitgang terug te keeren, velen zijn met de genoemde examens niet tevreden en bereiden zich voor voor de ‘Honour-examinations’, in een der faculteiten. De rechtsgeleerde heeft dan recht op de letters D.C.L. (in Cambridge is dit LL. D.), de theoloog op D.D. (doctor of divinity) enz. Zij die voor deze examens slagen worden in 4 klassen geplaatst, de eerste klasse is de hoogste en een groote uitzondering. Toch komen hier betrekkelijk veel vrouwen in, wat wel daarmee zal samenhangen dat voor de jongelui het geld en de positie van papa, voor de meisjes tot nu toe nog de aanwezige mate van intellect en studielust den doorslag geeft. Juist dezer dagen las ik hoe in Cambridge een tweetal zusters ‘the highest possible honours’ in de natuurwetenschappen behaalden en een viertal andere studentinnen in oude en nieuwe talen in klasse 1 geplaatst werden, terwijl slechts één mannelijke student het dit jaar zoover bracht.

[p. 604]

Het eenige verschil nu tusschen de manlijke en vrouwlijke studenten is het niet verleenen van letters en desgewenscht en andere combinatie van vakken.

Een viertal halls bestaan op 't oogenblik voor meisjes - die eerst met 't 18^e jaar worden toegelaten - n.l. Lady Margaret Hall, Somerville College, St. Hugh's Hall en St. Hilda's Hall; dit laatste ligt het meest in 't centrum der stad en kon ik dus zonder te groot tijdverlies bezoeken. De meisjes blijven er drie jaar en studeeren bijna uitsluitend letteren; soms muziek,^*) slechts 1 of 2 liepen jura, terwijl de geneeskundige faculteit in Oxford van weinig belang is, mede door 't ontbreken van ziekenhuizen. Veler latere carrière is 't onderwijs, leeraressen die in Oxford en Cambridge studeeren zijn zeer gezocht, wat voor een deel wel daaraan is toe te schrijven dat die universiteiten nu eenmaal den naam van fashionable hebben, en met dat begrip staat of valt in Engeland heel wat.

De ‘tucht’ - als ik dien term gebruiken mag - die er onder de studentinnen, ook onder haar die thuis of op kamers leven, wordt uitgeoefend is vrij groot. Alleen broers mogen op haar kamer komen theedrinken, bij welke gelegenheid echter geen vriendinnetje van de jeugdige gastvrouw mag aanwezig zijn. Gaan ze naar broers of vrienden op hùn kamers theedrinken dan gaat er een chaperonne mee. ‘Dat hoeft volstrekt niet vervelend te zijn,’ zeide me de vriendelijke lady-principal van St. Hilda's, ‘want dat zijn soms jonge leeraressen.’ - Bespiegelingen hierover make de lezeres nu zelf maar eens! Af en toe inviteert de lady-principal enkele manlijke bekenden harer huisgenooten voor een tennis- of gardenpartij; in de studentenverenigingen worden de jongemeisjes niet toegelaten, alleen soms geïnviteerd in de meest bekende dezer clubs, de Union-debating-society. Grooter contrast dan tusschen de Oxfordsche en Züricher studentin is zeker niet denkbaar! ‘We hebben onze meisjes graag ‘very particular,’ herhaalde de secretaresse me éénige malen....

Ongetwijfeld is er zekere overeenkomst tusschen 's menschen uiterlijk en z'n karakter, tusschen z'n omgeving en z'n werkelijke persoonlijkheid. Wie een vrouw ziet met bellen in de ooren en een vogellijk op den hoed mag de konklusie trekken: ‘minstens oppervlakkig en onnadenkend.’ Wie de drawingrooms van alle hotels en de bookstalls van alle stations overstroomd ziet met bladen als Madame, Lady's Pictorial, Hearth and Home, M.A.P. (mainly about people) en hoe al die nonsensbladen meer mogen heeten kan geen hooge gedachten krijgen van de onderwerpen waarmee een groot aantal Engelsche vrouwen zich bezighouden.^*) Maar alles heeft z'n grenzen en 't gaat niet aan te beweren dat in een goedgekapt vrouwenhoofd geen ernstige gedachten, in een smaakvol ingericht vertrek geen ernstig werk mogelijk zou zijn. Wie zoover gaat, zou zeker al een heel geringen dunk krijgen van 't studeeren der in St. Hilda's hall wonende meisjes. De kamers zijn bijna alle bed-sittingrooms, het waschgerei is door een scherm onzichtbaar, het bed in een allergezelligsten divan omgetooverd. Overal planten en gravures en zelfs van die echte onmogelijke jongemeisjesdingen; alles netjes opgeruimd - ten minste toen ik er was en ik kwam absoluut onverwachts, gedurende de lunch - en de meeste lessenaars zelfs m.i. onhandig klein. Een dergelijk, nog heel wat minder elegant intérieur heb ik eens geestig-minachtend, schoon niet geheel juist, met 't woord ‘werkdoenerig’ hooren bestempelen. Maar waar de mogelijkheid ook nog niet is uitgesloten om aan een vroolijk met bloemen versierde tafel een flinke portie zuurkool met worst of ander voedzaam maal opgediend te krijgen, daar mogen we ook aannemen dat in die allerliefste vertrekjes der Oxfordsche studentjes degelijke kost als hoogere wiskunde en Sanskriet wordt opgenomen, waar de first-class-getuigschriften dan trouwens ook wel op wijzen. En persoonlijk kan ik niet anders dan bewondering gemengd met 'n lichte verbazing gevoelen dat betrekkelijk zooveel kennis gepaard met zooveel

*) Men weet dat dit ook een ‘doctoraat’ kan vormen. De tegenwoordige koningin van Engeland werd dat als prinses van Wales honoris causa verleend.

*) Voor wie ze niet mochten kennen het volgende: behalve rubrieken als ‘Lovely Woman’ met raadgevingen over haarverven e.d. en ‘How to dress’ enz. bevat zoo'n tijdschrift een aantal platen met fashions of this month, portretten van pas getrouwden plus beschrijving van bruidsjapon, ‘the engagements of the week’, wie er op 't oogenblik bij Earl die en die logeeren en meer wetenswaardige dingen. Af en toe ook een levensbeschrijving bijv. van den volgenden inhoud: Luitenant zus is overleden. Z'n vrouw is freule zoo van zichzelf, heeft blond haar, een slank figuur en speelt uitstekend tennis. Haar moeder was de zuster van Lord X, de bekende cricket- en biljartspeler. Lord X hield al als kleine jongen veel van sport, hij is groot en donker en een indrukwekkende figuur, z'n echtgenoote, de elegante Lady X, die enz. enz. enz.

[p. 605]

lust-in-elegance kan plaats vinden in een twintigjarigen meisjesbol.

Wanneer ik nu nog zeg dat drawingroom, bibliotheek en diningroom naar rato waren, dat de tuin oud en gezellig was met 'n boothuisje en een tennisveld en dat de kosten £ 75 per jaar zijn d.w.z. driemaal £ 25 voor telkens acht weken - want de studietermijnen zijn in Engeland zeer kort -, waarbij dan nog £ 8 ‘coaching’ telkens komt en de examenkosten, ben ik zoo volledig geweest als na een betrekkelijk kort verblijf mogelijk is, gelukkig geholpen door de vriendelijke en uitvoerige inlichtingen die de secretaresse der Association miss Rogers me gaf.

Voor vreemdelingen die de Engelsche taal en letterkunde willen bestudeeren staat St. Hilda's hall dit jaar in Augustus open, terwijl in Sept. een aantal leeraressen e.a. er verblijf zullen houden voor University extension.

Nadat sedert 1900 cursussen voor vreemdelingen gearrangeerd hoe langer hoe meer in trek raken, zijn nu onlangs een tweetal ruime huizen aangekocht die speciaal daartoe het geheele jaar beschikbaar zullen zijn. Een kamer daar, met inbegrip van kost en volledig onderwijs komt op £ 2 10 s. per week, terwijl een reductie wordt toegestaan wanneer twee leerlingen één kamer deelen. -

Tenslotte een nuttige raad voor ieder die Oxford of 't zuiden van Engeland in 't algemeen wil bezoeken: men neme een stevigen riem mee en snoere daar z'n maag mee dicht wanneer men zich kleeden gaat voor wat in Engeland euphemistisch 'n middagmaal genoemd wordt.