|
| |
[Ick segh adieu, v werelt aerts Goddinne]
Een nieu gheestelyck Liedeken, op die wyse alsoot
beghint.
Ick segh adieu, v werelt aerts Goddinne.
Al schijnt ghij nieu, tfenyn volcht dijn beginne.
Seer amoreus compt ghij en soet;
Maer door v, corts verdwijnt het goet,
Eertment bevroet, dees deucht ghij doet,
Datmen verliest zijn sinnen: datmen verliest
zijn sinnen.
Ghij schijnt te zijn, vrindinne der nature:
Maer dijn fenijn, druckt elcke creature.
Die let eens op v fier ghelaet:
Sijn leden breeckt ghij, dits dweldaet,
Hij wort versmaet, zijn eer hij laet,
| |
| |
Het eynde valt al te sure. het eynde valt al te sure.
Hier by is claer, dat ghij ontcleet haer sielen.
Ia tschijnt voorwaer, dat ghij haer wilt vernielen.
Sij sijn gheschapen naer Godts beelt,
Eest moghelijck, dit ghij haer steelt,
Door v sij queelt, die met haer speelt,
Ick toon v nv mijn hielen. Ic toon v nv mijn hielen.
Tot tselfde goet, dat swaer valt weer te comen,
Ghij werelt doet, die ons cracht hebt benomen.
Wie wederkeeren wil tot tgoet,
Worpt ghij die boyen aen den voet,
Dus trueren doet, broosheyt den moet,
O Heer wilt haer vervromen. o Heer wilt haer, &c.
Door v eylaes, die ieucht wert dick verloren,
Voor tijts solaes, v sotternij vercoren.
Ghij maeckt datmen die deucht laet gaen
Wat salt sijn bloot en naeckt te staen,
Voor son en maen, om loon tontfaen,
Te woonen met den mooren: te woonen, &c.
Ons best iuweel, moetmen door v dick laten,
Soet als Caneel, ons Heer soet bouen maten.
Door hem, verheughen werdt tverdriet:
Als balsum, hem tserpent seer vliet,
Wat macht men siet, hij brengt tot niet,
Och quam hy ons te baten. och quam hy ons, &c.
Ghy hebt ghesocht, o Heer wel dertich Iaren.
Ghy hebt ghecocht, ons met dijn bloet dierbare.
Te voren gheeft ghy vleesch en bloet
Int Sacrament goet boven goet,
V fonteyne soet, ghy smaken doet,
| |
| |
Die uwen geest bewaeren. die uwen geest bewaren.
U liedt werelt quaet, die ons berooft vant desen
Zijn nature gaet, te bouen allen wesen.
Och wie sijn wesen eens ghenaect:
Zijn hert ontsteect, zyn ziel die blaect,
Diets niet en smaect, is diet versaeckt,
Hy is seer wtgelesen. hy is seer wtgelesen.
U liedt werelt vliet, zyn Engels tallen tyden
Vast hy gebiedt, vroom met de zijn te strijden.
Dus, die hem dienen tot inder doot:
Zyn vrij als oock van doordel groot,
Van thelschen schoot, bevrijdt haer tbroot,
Dwelc Godt haer iont int lijden. dwelc Godt, &c.
Die selfde Heer, belooft des hemels steden,
Die hem toont eer, met dEnghels in zyn vreden.
Hoe glorioos bij sijn aenschijn
Sullen dees bruyloft gasten zyn,
Hier drincktmen wijn, die thert maect fijn.
Och oft wijt mede deden. och oft wijt mede deden.
Tfij werelt tfij, Gods rijck sal eewich dueren.
Die hy laet by, en kan gheen vrees doen trueren.
Wie hij den wijnkelder daer ghont:
Den wijn heeft hij tot alder stont,
Soet inden mont, na Godts verbont,
Den wijn loopt sonder sueren. den wijn loopt, &c.
Och oft ick nu, mijn sonden cost beschreyen,
Met shertsen rou, gans werelt wil ic scheyen.
V oochskens Heer wilt op my slaen:
Tverloren schaepken wilt ontfaen,
Christum siet aen, laet tsamen gaen,
| |
[pagina cciij]
[p. cciij] | |
Al in v vette weijen. al in v vette weijen.
O Werelt adiu, Princen laet thert dus spreken.
Al schijnt sy nieu, Princerssen peyst haer treken.
Die volcht die werelt, heeft werelts loon:
Die Iesum volcht, heeft Christus Croon,
Och hemels troon, is al te schoon,
Laet v fonteyn eens leken. laet v fonteyn eens
leken.
A.H.B.
Laudans inuocabo Dominum.
|
|
Auteursrechtvrij