Het hofken der geestelycker liedekens
(1577)–Anoniem Hofken der geestelycker liedekens, Het–
Auteursrechtvrij
[pagina clxiij]
| |
O Heer compt mij te baten
In druck, en teghenspoet.
Eens iaers stont ick int herte
Van sinte Ignatius goet
Maer nv mijn sondich herte
Treet v gratie onder de voet
Dies roep ick heer ghenade
Verleent mij berou certeyn
Ende en wilt mij niet versmaden
Maer maect v hantwerck reyn.
Met trouwen lieue Heere wilt hooren
Met Dauid mijn innich ghebet
Keert v gramschap ende thoren
Suyuert mijn siele die is besmet
In sonden ben ick ontfanghen
Door Adams eerste misdaet
Vergeeft mijn sondich verstrangen
Onsen eenigen aduocaet.
Och goet ghij doet mij quelen
Dat ick v hebbe misbruyckt
Wee die daer naer Gods beuelen
Caritatich niet en ontpluyct
Maer rucken plucken en teesen
Opstinatich seer versteent
Liefde, tgoet van weduwen en weesen
Bloet gierich hongerich vercleent.
Wat dinghen heb ick bedreuen
Van mijnen ionghen tijt
Mij seluen ghegheuen
Tot gulsicheyt, haet ende nijt
| |
[pagina clxiiij]
| |
Mijn quaet is sonder gronden
Ter deuchden ben ick ongereet
O Heer allen mijn sonden
Die sijn mij van herten leet.
Al ben ic nv bedroghen
En schuldich die eewige doot
O Heer wilt ouer mij toghen
V ontfermherticheyt groot
Sonder v heere alleene
So blijf ic int eewich verdriet
Iesus van Nazareene
Met ghenade mij aensiet.
Ten hadde mij niet ghespeten
Had ick uwen wille niet ghekent
Eylaci tsal mij sijn verweten
Door v Godtheyt excellent
Int oordeel daer sal snijden
V woort als messen sier
Seggende den vermalendyden
Gaet van mij int eewich vier.
Loff reyn creatuere
Van mijnder ioncheyt aen
Eylacen tvalt mij soo suere
Dat ick oyt quaet began
Vernieut mij in woorden in wercken
Dat ick mach houden v gebot
Wilt mij in uwe wegen stercken
Dat bid ic v mijn Heere mijn Godt.
|
|