Het hofken der geestelycker liedekens
(1577)–Anoniem Hofken der geestelycker liedekens, Het–
Auteursrechtvrij
[pagina clix]
| |
Soo eest dat ick beginne
Mijnen troost dat aen haer leyt
Loff Godts Apostolinne.
Haren naem es sonder waen
Maria Magdaleene
Penitentie heeft sij ghedaen
En wert van sonden reene
Nae Magdalena dat casteel
Hiet sij Godts liefste minne
Sij vercoos dat beste deel
Loff Godts Apostolinne
Daer Iesus sadt en adt
Quam sij met saluen binnen
Met traenen maectense nat
Sijn voeten wt grooter minnen
Die salue goot sij op sijn hoot
Also ick wel bekinne
Sij bleef bij hem al totter doot
Loff Godts Apostolinne.
Sij verlosten vander doot
Als wij beschreuen vinden
Des Princen vrouwe groot
Die sterf in zee van kinde
Te Roomen als ick vernam
Track hij bedroeft van sinne
Verblijt hij weder quam
Loff Godts Apostolinne.
Ghelijck die roose root
Is sy vol minnen schoone
Sij helpt in alder noot
| |
[pagina clxi]
| |
Sij blinct nv inden throone
Sij verlicht den hemel claer
Ghelijck een Seraphinne
Mijn siel geue ic haer
Loff Gods Apostolinne.
Uander vrouwen men niet en leest
Die Godt soo had vercoren
Ten had Maria gheweest
Daer hij af wert gheboren,
Groote eere hij haer bewees
Sij was sijn lieue vrindinne
Want hijse selue prees
Loff Godts Apostolinne.
Inde woestynen daer sij was
Wert sij alle daghe verheuen
Vanden Inghelen als ick las
Die altijt bij haer leuen
Dies ick Godt louen moet
Hoe wel ickx niet weerdich en binne
O weerdighe vrouwe soet
Loff Godts Apostolinne.
O weerdighe vrouwe soet
Van Godt soo hooghe ghepresen
Mijn siel na v begheert
Dat sij bij v mach wesen
Bidt voor ons suyuer ieucht
Dat wij Godts rijcke ghewinnen
Want ghij aen hem veel vermeucht
Loff Godts Apostolinne.
|
|