Het hofken der geestelycker liedekens(1577)–Anoniem Hofken der geestelycker liedekens, Het– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [Noch heb ick een traech ezelken] Een ander liedeken op die selue wijse. Noch heb ick een traech ezelken Dat valt mij suer om temmen Dat is dat arme lichaem mijn Hoe geerne soudic hem dwinghen. Hij leuert mij soo menighen strijdt Hij maket mij soo suere Och lieue heer dat claegh ick dij Helpt mij mijn ezelken vueren. Ick wil gaen temmen dat ezelken mijn En houden hem onder die roede Dan sal hij mij ghehoorsaem sijn Al doet hijt al soo noode. Tot eten es hij wel bereet Noode wilt hij sober wesen Wanneer hem iemant iet misseet Daer strijdt hij teghen met desen. Wanneer hij de vol cribbe heeft voor Dan is hij alsoo blijde Hij gaet soo noode wt sijn spoor Ghewelt soo moet hij lijden. Sauonts als hij sal slapen gaen Men derffen daer niet toe drijuen Maer smorghens als hij op sal staen [pagina xcvi] [p. xcvi] Dan wilt hij noch langer blyuen. Wanneer mijn eselken dus weeldich wert Dan en doet hij niet dan clagen Der minnen iock is hem te hert Noode wilt hij iet verdragen Och woude hier mijn eselken Een weynich ongemax lijden Al in de nieu Ierusalem Daer soude hij naemels weyden. Daer sijn die weyden alsoo soet. En alsoo goet van smaeken Daer soude hem mijn eselken goet Och alsoo wel vermaeken Die rieuierkens sijn daer alsoo claer Die daer onder die bergen vlieten Daer suldi aff drincken myn ezelken, maer En laetet v hier niet verdrieten. Die dit liet eerst gesongen heeft Sy was seer cout van minnen Sy slaet haer ezelken dick dat hy beeft, Hoe geerne sou sij hem dwingen Vorige Volgende