Het hofken der geestelycker liedekens

[p. lxiiij]

[Met vreuchden willen wij singen]

Dit liedeken gaet op die wyse van Cleue, Hoorne, ende Batenborch.

Met vreuchden willen wij singen.
Ende louen die Triniteyt
Dat hij ons wilt brengen
Ter eewiger salicheijt,
Die eewelijck sal dueren
Eewelijck sonder verganck
Och mocht ons dat gebeuren
Och eewelijck es soo lanck.

Leefden wij naer Godts geboden
Alsoo wij leuen souden
Ende dienden altoos Gode
Ende onser lieuer vrouwen. Ende lieten ouerlijden,
Die werelt in haer verganck,
Soo souden wij hier nae verblyden,        Och eewel.

Die blydtscap es sonder eynde
Hier bouen in hemelrijck
Die wij daer sullen vinden
Sij en heeft geen gelijck
Dat is dat Goddelijck wesen
Het schinckt ons goeden dranck
Alsoo wij hooren lesen,        Och eewelijck es.

Die Engelen van hier bouen
Sij maken groote chier
Laet ons hem allen louen, Het gelt ons euen dier,
Soo mogen wij verblijden
Ende singen den Ingelen sanck,
Tot eewelijcke tyden,        Och eewelyck es.

[p. lxv]

 

Die heylighen alle gadere

 

Sij maken groote feest

 

Sij louen Godt den vadere

 

Den Sone, den heylighen Gheest

 

Als wij die sonden laten

 

Sij wetens ons grooten danck

 

Sij verblijden hen bouen maren,        Och eewelijck.

 

 

 

Maria die moeder ons Heeren

 

Sij es van ons verblijt

 

Wanneer wij ons bekeeren

 

In desen ellendighen tijt

 

Maria maghet reyne

 

O edel wijngaert ranck

 

Bidt voor ons alle ghemeyne,        Och eewelijck es.

 

 

 

Nv laet ons dienen Gode

 

Dat rade ick ionck ende out

 

Ende houden sijn gheboden

 

Ende bidden menich fout

 

Dat hij ons wil beschermen

 

Al vander hellen stanck

 

Ende van dat eewich kermen        Och eewelijck.