Het hofken der geestelycker liedekens(1577)–Anoniem Hofken der geestelycker liedekens, Het– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [O Iesus bant, o virich brant] O Iesus bant, o virich brant, V heeft een suijuer maecht plaijsant Met eenen woorde ghewonnen Dat dede haer deuchdelijck onderstant, Waer bi wort ons hier vre int lant, ghesongen Met Ingelsche tongen. Aue dat woort dat es ghehoort Te Nasaret al in die poort Al naer des vaders meijnen Die heijlige geest hielt met accort, Ons isser een vrucht af comen voort // alleenen Sijn gratie moet hij ons verleenen. Dit edel saet van hooger daet Te Bethleem in een huijseken quaet Lach op die aerde beneden Twee beesten hielen met hem staet, Ende verwermde ons toeuerlaet, sijn leden Die Godtheijt was al te vreden. Die maecht verclaert, en hooch vermaert Lach veertich dagen onbeswaert Als ander vrouwen deden, Het was den herderkens geopenbaert, Zij haesten haer te Bethleem waert // ter steden Met grooter waerdicheden. O maget reijn o edel greijn Ghij zijt ons hulpe, ons troost alleijn [pagina lv] [p. lv] Ick bid v staet ons in staden Ghij sijt den sondaren int gemeijn, Een vol vat, dat es certeijn, ghelaeden Vol Goddelijcker genaden. O roosegaert, van Godt bewaert V gratie is geopenbaert In ons tot menigen stonden Want als die siel ter pijnen vaert // Bidt ghi daer voor si wort gespaert, van wonden Dat wil ic v oorconden. O suyuer maecht, daer tlicht wt daecht V groot ootmoet heeft Godt behaecht Daerom sijt ghij vercoren Adams sonden heeft hij beclaecht Die van v wert onuersaecht // geboren Om tschaepken dat was verloren. Nv vrolijck singt, sijns gedinckt Dees vreucht ons alle vreucht inbringt Die moeder bleef maget fijn Godt die Heere diet al omringt // Wij bidden hem dat hij onser gedinck, in die vre Die swaer sal sijn ende suere. Vorige Volgende