De historia van den souen wysen meisteren

wo de iuncvrouwe losede eenen geuangen vth enen stocke

ID geschach eenes daghes dat se en sach, Do sprak de Iunghelinck to eer, ach genedighe iuncvrouwe

[fol. 47r]

helpet doch my vnde verweruet vmme myn verlosen Se sprack wo schal yk dy dat doen, yk byn dy doch vromde, dyn vader en wyl dy nicht losen wo schall yk yd denne doen. He sprak verbarmet iw auer my Se sprak laue dat my dat du my wult to der Ee nemen so wyl ik dar to gedenken. He sprak gerne vnde louede eer dat balde. Do verlosede see ene van den banden vnde van vnwettende eres vaders so voer se myt em in syn land. Do he quam tho synen vader De vader sprak ik byn diner to kumpst vro. segghen my we is de Iuncvrouwe. He sprak se is des heren dochter dy my gevangen hadde vnde hefft my van danne gehulpen, vnde ik wyl se to der Ee hebben wente se hefft my van deme dode ghehulpen. De vader sprak ik segge dy vnde bewere dy, dat du eer nycht machst getruwen, dar vmme deystu doerlyk nemestu se to ener vrouwen. Des ersten so hefft se eren eygen vader bedrogen vnde hefft dy leddich gemaket dar van em groet schade vp steet, Dat ander so hefft se yd van lust eres lyues ghedaen, daer vmme dat du eer man werdest. Do de iuncvrouwe de rede horde drade se syk vorantworde. Tho deme eersten sprak se, yk en hebbe mynen vader nycht bedrogen de ane guet ane eere to schaden kommet, dat en ys mynen vader nycht beschen, he hefft so veele gudes dat he hijr nycht aff mach to schaden kamen daer vmme dat iuwe sone verloset wert. Dar na so antwerde ik also gy spreken ik hadde yd van lust wegen gedaen dat en ys nycht war, lust de is geschicket vp dre dinghe schone rykedom edder sterke, der en hadde dyn sone neen, De schonheyt was em aff gegaen in deme kerkener ok so en was he nycht ryke, wenthe hee en mochte syk suluen nycht ghelosen. dar to so en was

[fol. 47v]

he nicht stark wente me helt ene also hart mit ethen vnde drinken dat he moste verlesen alle syne crafft, rechte barmherticheyt hefft my dar to gebrocht dat yk en hebbe verloset. Do de vader dat horde do en mochte he nicht meer dar wedder spreken vnde gaff sinen sonen de dochter vnde endeden er leuent in den vrede gades

DE sone de gevangen ward is gewest alle mynslike slechte, dat is gevangen ghewest van deme valle Adames vnde Eua vnde wart in des duuels kerkener gelecht De vader de ene nycht wolde losen dat is de werlt. De iuncvrouwe is ghewest god vnde mynsche de den gevangen mynschen myt syner genade vthe der vorborch der helle hefft verloset. To dem lesten hefft he en verleset myt synen lydenden, vnde he en begheert nycht meer wen dat wy vns myt eme vorenyghen. Dencke yd is alle van grundeloser barmherticheyt ghescheen vnde dancke gade

DYoclesianus dede regneerde, vnder deme was een erbar ridder, vnde de hadde twe soens, des nam de iungeste sone ene vnedele vrouwe wedder des vaders wyllen de vader was vaste bedrouet vnde stotte ene van em De Iunghelynck leuede in groten armode vnde yd voghede syck dat he gantz eenen schonen sone ghewan by der vnechten vrouwen, vnde hee quam tho grotem ellende vnde iamere vnde armode, vnde he dede bodesschop synen vadere dat hee syck auer en vorbarmede vnde synen groten armoet vnde ellende wolde an seen. De vader mochte syk nicht lenger vntholden vnde nam ene to ghenaden. Do he nu to ghenaden quam, den sone den he hadde by der vnechten vrouwen, den knapen beuoel he synen vader

[fol. 48r]

sunderliken. De vader nam sik des knappen an vnde toch en also sinen eghene sone, Do dat de ander broder sach de sprak du ghaest in den alberen wyse wat menestu an des bosen wiues sone, so gantzliken mit truwen dorch dat dy myn broder de vneer hefft ghedaen, Daer to so antwerde de vader vnde sprak min sone de hefft syk gheodmodiget vnde sik erkant vnde is myt my versonet, daer vmme wyl yk en vnde sine vrucht leff hebben, vnde dat verganstu em dat maket rechte vynghentschop, So wete dat he ock dyn erue schal besytten

BY deme vadere vorstant den hemmelschen vader, de hefft twe sones dat ys de Engelsche natur vnde de minslike natur, De minsche auer trat mit eener bosen vruwen, Dat geschach in deme paradijse, do he dat gebot gades auer trat vnde ward verstoten van des vaders erue, De sone is arm gheworden wente in deme swete vnses anthlates eethe wy vnse broet myt liden in dusseme dale men myt der barmherticheyt vnses leuen heren synt wy wedder to genaden kamen, vnde besitten dat erue des olden bosen broders Lucifers

ID was een keyser de was gantz ghewaldich to Rome vnde gantz ghrimmich in alle synen werken, De nam eenes konnynghes dochter tho der Ee de was gantz schone vnde wol ghedaen. Id gheschach dat de twe tho hope sworen de ene deme anderen welke eer aff gynghe van dodes weghen, so scholde syk de ander van rechter leue weghen ok doden

¶ wo de keiserinne velt van eenen hogen berge.

[fol. 48v]

ID geschach dat de keyser voer in vromde lande langhe tijd van der vrouwen vnde wolde see versoken na der gelouede. Drade sande he enen baden to huus de sede dat de keyser doet were. De vruwe wolde deme gelouede genoch doen vnde gynck vp enen hoghen berch vnde sprank dar aff dar vmme dat se storue, men se en starff nycht, eer lange tijd henne gynk do was se des valles ghenesen. Id geschach dat se to deme anderen male wolde van deme berghe ghesprungen hebben. Dat vernam eer vader vnde verboth eer dat, vnde dat se eren manne verlete he were leuendych edder doet. De vrouwe en wolde deme vader nicht volgen. De vader sprak, so beroue yk dy aller vruntschop vnde kere van my, De dochter sprak we in eenen eede gebunden is de schal em genoch doen. men sprak se man vnde wyff is een liff, vnde is neen wunder offte een vmme den anderen steruet, yd is in velen landen een recht ghewest, wenneer dat der vrouwen eer man steruet, dat syck de vrouwe denne van lede verbrende. De vader sprak to deme ersten id is nemant to deme eede verbunden, den eed to donde vp em bose ys. Tho deme anderen male gy synd eens myt deme lyue, edder twe an der sele, Also behelt se dat leuent. Nu wetet de daer vor den rychter kamen, vnde rekinge moten geuen vnde allet dat se iewerlde hebben gedaen mit gedanken willen edder werken, van deme Ieronimus sprykt. Ik eethe edder drinke, ik slape edder wake so helt my alle wege in mynen oren de stymme. Staet vp gy doden vn kommet vor dat gherichte deme neemant vntfleen kan, O leyder yd gheschut vele dat nycht een reyne to keringe wert to den almechtigen gade id sy in bicht edder in ruwe, vnde an eenen guden vorsate mit crafft

[fol. 49r]

is nicht meer to donde dar achter nicht is vnde spotten der hillighen sacramente.

DEsse keyser Grimme is de duuel, de schone vruwe des mynschen sele de der duuel syk ghemaelt wente see syk in doet sunde verwilliget, so gyfft se syk in syne gewalt vnde verbyndet syk to ewyger vordomnysse O bitter gelouede, de duuel is in een verne land gescheyden van der hemmelschen vroude. Sine baden sendet he to den sundygen selen, vnde richtet se an dat se in der sunden steruen em to deenste, vnde hefft leyder vele na volger ghehad eer de truwe god myt syner mynscheyt vns verlosede, We myt quade wedder dat gheboth gades deyt de vellet van eenen hoghen berghe tho, vnde en queme em de ghetruwe vader nycht tho hulpe myt bycht vnde myt ruwe, de nym werlyk to dy, offte du wult blyuen in der warheyt kere alle bose vorsaet van dy