De historia van den souen wysen meisteren

wo de keyser alexander entfinck.

DE keyser entfink ene wol, vnde gaff em dat ambacht, dat he synen slotel stedes scholde waren, vnde de kamer meyster gaf em ene schone kamere. Alexander was van alleme hoff ghesynde leeff ghehat, vnde was deme keysere sunderlyken leeff. Do gheschach, dat des konynghes sone van hispanien vnde cecilien ok quemen, in der suluen wyse to deme keysere, de heth lodewych, vnde de twe weren recht den anderen ghelijk. Also dat men weynich den enen vor dem anderen kunde kennen. deme gaff he dat ambacht, dat he synes houedes scholde waren. De kamer meyster leth ene to allexandro in syne kamere. De twe weren een deme anderen so ghetruwe, dat des ghelijk ne wart ghehort. Nu hadde de keyser ene dochter, de hadde enen sunderlyken pallaes vnde ere iuncfrouwen, vnde grote herschop De keyser hadde de wanheyt, dat men in dem laesten des ethendes em brochte een sunderlyck kostlyk gherichte. by dem he meende dat me merken scholde dat he een here were bauen allen heren. vnde wen he des en weynich ath, so sande he dat by Allexandro syner dochter, anders so dorste nemant tho eer kamen.

Id gheschach dat allexander vp ene tijt nycht by deme keysere en was. Do ylede lodewych dar hen, wente se een dem anderen ghelijk weren, vnde des wart de keyser nycht ghewaer. Do yd nu an dem ende des ethendes waert, de keyser both de slotele lodewych, vnde meende dat yd Allexander were. Lodewych quam tho der iuncfrouwen. Se merkede drade dat yd allexander nicht en was, vnde den hadde se gantz leeff vnde vraghede em we he were. Do antweerde Lodewych der iuncvrouwen vnde sprack. Ick byn

[fol. 33r]

enes konynghes sone van hispanien. Se sprack. allexander vnde du synt seer ghelijk, goth de plege dyner. he nam eren seghe, vnde ginck van dannen. Do he nu van danne quam. do leuede em des keisers dochter van grunt synes herten, vnde he wart eer so holt dat he kranck wart, vnde to bedde lach. Allexander vraghede worumme em we were, edder wat em ghebreke, he wolde yd em nycht seggen. Allexander sede, du byst des keysers dochter holt gheworden dat merke ik wol. Ia sprak he myn geselle dat mot myn dot syn begnadet se my nycht. Allexander sprak. Du schalt darumme nycht steruen, vnde ginck hen vnde koffte ene tweel myt eddelen steenen gheczijrt, vnde brochte se des keysers dochter van synes ghesellen weghen. Se sprack, wor hefft he dat kostlyke clenode ghekreghen. Allexander sprack. he is enes groten konynghes sone, vnde gy synt des seeker, syn moder hefft ene nycht vnbegauet gelaten. he lycht van leue de he to iw heft to bedde. also he iw nu sach, gy scholden em ichteswat gutlikes to reeden. Se sprak. wol destu my dat raden dat ik vmme myne eere queme, vnde wart tornych vp em. Des anderen dages gynck he vnde koffte wol twe so kostlyke, dat lodewych daer nycht van en wuste vnde brochte yd eer. Se verwunderde sick van wanne so kostlyck clenode queme. Allexander ghynck to deme drudden maele, vnde vermeerde dat clenode drevoldych, vnde brochte yd eer van syner weghen. Se waert gheneghet, vnde sede Allexandrum dat he ene hethe kamen wan he wolde Allexander waert vro vnde ghynck to syneme gesellen vnde seede lodewyco de meere. wo he em des keysers dochter hadde verworuen. Lodewych stundt van vrouden vp, vnde em was nycht meer we. To

[fol. 33v]

des keysers dochter quam he drade, vnde kreeghen sick gantz leff, der reede waert vele. Allexander myt alle syner macht vnde lysten verantwerde he de iuncfrouwe, vnde beheelt eer ere eere, vnde syneme ghesellen dat leuent. Do gheschach yd, dat de konyngk van egypten starff, vnde de bodeschop quam in des keysers hoff to allexandro, dat he queme vnde de dochter neme vnde dat konynckryke. We was nu bedrouet wen des keysers dochter, vnde lodewych syn geselle. Allexander nam orlof van dem keysere. De keyser waert seer bedrouet, wente he was vul aller wysheyt, vnde begauede ene eerlyck myt groteme schatte na siner begherte. Des keysers dochter vnde Lodewich gheuen em orloff myt bedroueden herten vp vij myle, myt heerschop. Alle dat in dem haue was dat weenede. Do nu allexander des keysers dochter vnde lodewyge nycht lenger wolde myt sik laten varen. do vel de iuncfrouwe vp de erde, vnde lodewich myt eer, vnde weenden van grunt eres herten. Allexander hof se vp vnde troste se. Do sprak des keysers dochter to lodewige erem ride gesellen. O lodewich billich wenestu, wente myn lyff were dy ny gheworden hadde he gedaen, wente myt synen kostliken gauen dy to wetende hefft he dy my leff ghemaket, vnde dachte in sick sulues nene leeue yeghen my, vnde hadde doch an my ghehath alle dat he gewolt hadde in allen dyngen, wente alle myne leuedaghe hadde ick ny leueren mynschen vp eertryke dan Allexandrum, noch hebbe ick myne daghe mannighen schonen ghesellen geseen. Do villen des keysers dochter vnde lodewich ouer vp de eerde vnde weenden vnde schryeden. Do hadde allexander grote medelydynge myt en, vnde nam de iuncfrouwe vnder de arme vnde

[fol. 34r]

troste se, vnde sprak. Lodewich myn gheselle. hebbe de vramen iuncvrouwen in eeren, vnde weset nycht bedrouet van myner hen vart, vnde denke dat ik na mynen eeren vare, vnde ghekronet werde to eneme konynge. Men weet dat de konyngk van hispanien enen sone hefft de heth conrat. De hefft nu lange gheworuen vmme mynen deenst wen ik aff kame, vnde de kumpt in myne stede. hijr vmme so verlaet dy nicht vp em, vnde schone der iuncfrouwen ere vnde dines leuendes, he meldet dy anders drade vor deme keysere. Lodewych louede em des vnde sprack. Myn leue gheselle. myn moder gaff my een vyngherlyn do ick van eer voer, dat nym du dorch mynen wyllen, vnde ghedenke an my. He nam dat, vnde dankede em, vnde kussede se beyde vnde beuol se gade myt yamer vnde leyde keerden des keysers dochter vnde Lodewych wedder vmme.