De historia van den souen wysen meisteren
(ca. 1478)–Anoniem De historia van den souen wysen meisteren– Auteursrechtvrij
[Folio 20r]
| |
nemen, so kreghe he so vele goldes als he wolde. Do gynck de ene to dem keysere vnde sprack. In dusser to kamende nacht, so wyl ick deme keysere waer seggen, vnde de twe gyngen yslik een vor dat doer der stat vnde begrouen vele goldes. Des morgens sede de ene. Here my is gedromet, vor dem dore licht een schath myt golde. De keyser sprack, he wolde sulues myt em gaen, vnde beseen off yd waer were, vnde do he do quam. do vant he den schat, vnde waert gantz vro, vnde lauede den rydder. ouer ichteswelke tijt dede em de andere ok also, vnde vant ene ok. Dar na quam de drudder ridder to deme keysere vnde sede. Here my is gedromet, wo de alder groteste schat de vp eerden mochte wesen, ligge vnder deme torne begrauen. dar de bylde vppe staen. Do sprack de keyser, des en gheschut nycht, dat ick dar vnde lathe grauen. wente wy dar van so mannige figuren wedder alle de werlt hebben, van waringe der bylde. wy wyllen yd also to bringen, dat yd deme torne nicht schal schaden, vnde iw doch dat golt wert. De keiser was vp de leue des goldes also seer gheneget, dat he sick leeth ouer reeden, vnde loueden den rydderen, dat se des nachtes grouen vnder den torne. Do steeken de riddere vur an, vnde voren van danne. dat vur nam to, vnde verbrande den torne myt den bylden, vnde dat was een slach den de Romere nummermeer verwynnen. De lude lepen to dem keysere, vnde vragheden weme he den torne belouet hadde. Do sede en de keyser wo se de ryddere bedraghen hadden. vnde do nu de Romere horden, dat dat gheschrey was van der weghen, dat de keyser dat ghold also lef hadde. Do deden se em enen ghuldene klot in de munt, vnde doden den keyser. Dar na quemen de vyande, vnde ver- | |
[Folio 20v]
| |
derueden de romere. Do sprak de keyserynne. hebbe gy my wol vernamen. De torne is iuwe weerdyghe persone. De bylde iuwe vyff synne, de wyle de staen, so hefft arm, vnde ryke vreede. wylle gy ouer iuwen meysteren vnde iuweme sone ghelouen,vnde so grote lust an ere claffent leggen, also he an dat golt lede so gheschut iuw ok also, wente he bedrucht iw noch myt valscher rede, wente se den torne iuwes lyues verstoren wen iuwe sone here wert, so verderuet he de armen vnde ryken. De keyser sprak. he schal morgen steruen. |
|