Hoe de Coop-Lieden oorlof namen aen den Coninck, ende trocken naer Nicheen, daer sy Blanchefleur verkochten, die welcke weder verkocht wiert aen den Admirael van Babilonien, diese in seer groote weerden hieldt.
Het derde Capittel.
DEse Coop-lieden voorschreven, hebben Oorloff ghenomen aen den Coninck ende der Coninginne, ende zijn t'Schepe ghegaen, zeylende nae de Stadt Nicheen daer doen ter tijdt veel machtighe Coop-lieden waren. Nu soo waren aldaer twee Kooplieden uyt verre landen, die Blanchefleur hebben ghekocht, ende grooten Schat voor haer ghegheven, dies de verkopers blijde waren, dat sy goet avontuyr hadden: Want de Coop-lieden gaven voor Blanchefleur 't sestich Pont Gouts, hondert Pondt Silvers, hondert sindalen Laken hondert roode Mantels, hondert goede Paerden, ende drie hondert Vogels, als, Valcken, Haviken ende Sparwers, ende eenen Kop van Goude, boven maten kostelijck, dat der ghelijcken niet meer ghesien en was. Desen Kop hadde Vulcanus ghemaeckt, die daer op-ghwrocht hadde, hoe Paris des Conincks Soone van Troyen Helena ontsaeckte, ende hoe haer Man die Cooninck Menelaus volghde seer verbolgen, ende Agamemnon een groote heyr vergaderde, ende die Griecken Troyen beleyden, ende hoe sy met stormen die Muyren beschooten, ende hoe die van Troyen van binnen hen verweerden. Ende op het decksel van den Kop stont eenen Voghel soo wel ghemaeckt, dat hy levende scheen, ende hadde in sijnen klauwen eenen Karbonkel die so schoon scheen datter gheenen Kelder soo doncker was hy souden verlicht hebben, so datmen alle dinck daer in had moghen sien ende kennen Nae dat Troyen verdistrueert was, brocht Eneas dese Kop met hem uytter stadt, die hy in Lombardyen liet, en zijnder Amyen ende lief. Als dese Cooplieden Blanchefleur gekocht hadden, zijn sy ghereyst tot Babilonien daer sijse den Admirael presenteerden, diese so wel aenstont, dat hyse den Cooplieden afkoft, ende gaffer voor thien werf soo veel Gouts als sy swaer was van Lichaem: dies de Cooplieden blijde waren ende bedanckten hem van den Admirael, ende namen oorlof aen hem. Nu so bemercten den Admirael wel aen haer Cleederen, leden ende schoonheyt dat sy was van Edelen geslachte, so dat hy vooren nam de oude ghewoonte te breecken, ende haer te Trouwen, ende sijn leven lanck tot eenen wijve te houden, ende geen ander meer te bekennen. Ende dede haer brengen op den Maechden Thooren, daer sy vant vijf-en-twintich Maegden, der welcker Blanchefleur bevolen werdt te leeren ende te troosten, want sy souden kortelinghe Coninginne moghen worden van al't Rijcke. Als nu Blanchefleur haer dus alleene in vreemde Landen in een Camer vant, wert sy seer suchtende ende claghende, seggende: O Floris Lief wie heeft ons ghescheyden? Nimmermeer en sal ick uwer vergheten, want ick wel wiet dat ghy soo wel als ick in drucke zy: want ghy my minnet als u selven. Onghelijck moeten sy sterven, die ons dit ghedaen hebben, want nimmermeer en sal ick verblijden sonder u, o
Auteursrechtvrij