Historie van Floris ende Blancefleur

[p. 3]

De historie van Floris ende Blanchefleur.

ALsoo ons de schriften verclaren, soo vinden wy inde oude geesten¹⁾, dat ontrent den jare (na de gheboorte ons Heeren) ses hondert en vier en twintich was in den lande van Spagnien een ongheloovich koninck Venus geheeten, ende hadde een coninginne van der selver wet²⁾. Op eenen tijdt reysde dese coninc met machte over zee in christenrijck, steden ende sloten raserende³⁾ ende afwerpende, roovende ende brantstichtende de cloosters ende godshuysen, soo datmen in dertich mijlen vander zee niet en vant wooninghe noch mensch, soo hadden zijt in dry daeghen gedestrueert. De wijle hy dede laden ende ballasten zijn schepen metten roof, soo sant hy xl. mannen op de passagie daer de pelgrims passeren moesten om die te mineren⁴⁾. Als sy dus de wegen beleydt hadden, soo saghen sy vande berghen komen pelgrims die seer moede waren, de welcke sy aenveerden ende bevochten: maer de pelgrims gaven hen alle haer goet om hun lijf te behouden. Onder dese pelgrims was oock eenen grave wt Vranckrijck, die met [hem] had zijn dochter die groot ginck van kinde, van haeren man die in eenen strijt verslaghen was. Desen grave vocht een wijle vromelijc teghen de ongheloovighe honden, maer sy hebben hem daer verslaghen, want sy te machtich waren: ende voerden zijn dochter met hen ghevangen, ende zijn soo metten coninck t'schepe ghegaen, ende met goeden spoede weder ghekeert in Spaengnien daer hy eerlijck⁵⁾ ontfanghen werdt. Ende deylde den roof den soudenieren⁶⁾ elck na zijnen staet. Ten lesten nam hy de kersten vrouwe

1) Geschiedenissen

2) Geloof

3) Slechtende

4) Beleggen (of: belagen)

5) Met eere

6) Soldaten

[p. 4]

ende schanck die zijnder coninginne die daer mede seer blijde was, want sy hem langhe om een christen vrouwe ghebeden hadde. De coninginne nam die vrouwe in haer camer ende gaf haer oorlof te houden de wet der Christenen, ende sy diende de coninginne vroech en spade seer ghetrouwelijck, ende leerde haer Francoys, soo dat sy seer in het hof bemint werdt. Ten lesten werdt de coninginne ghewaer dat sy met kinde was bevaen¹⁾, ende vraechde haer hoe langhe sy begort¹) hadde gheweest, d'welck sy der coninginne seyde, ende de coninginne seyde dat sy ten selven tijden oock begonste te draghen, ende hoopten beyde t'eender tijdt te gheligghen. Als nu den tijt der natueren volcomen was, so ghelach die coninghinne van eenen schoonen jongen sone op Palmsondach, dien de heydensche meesters deden heeten Floris, ende op den selven dach ghelach de ghevanghen vrouwe van een dochter, diese doopen dede, ende gaf haer den naem Blanchefleur. Als den coninc de tijdinghe hadde dat zijn vrouwe de coninginne eenen sone ghebaert hadde, was hy seer verblijt, ende maecte groote triumphe, ende dede zijnen sone bewaren by de christen vrouwe, maer hy liet hem suyghen ende voesteren van een heydensche vrouwe. Aldus hadde dese kersten vrouwe beyde dese kinderen te bewaren ende hanteerdese seer wel, ende sy hadse beyde so lief dat sy nauwelijck en wiste welck kint sy liefste hadde, oft des conincx sone oft haer dochter, ende dese twee waren altijdt by malkanderen, ende sy kreghen malkanderen soo lief eer sy vijf jaren out waren, dat d'een vanden anderen niedt wesen en mochten, ende als sy tot haer vijf jaeren gecomen waren, zijn dese twee kinderen soo schoon ende wel gheleert gheweest in alle manieren, datmen in alle 't lant geen schoonder kinderen vant.

1) Zwanger