Historie vanden vier heemskinderen

Dat XXVIII.ca. Hoe Reinouts soen den camp vacht tegen Galeram ende hem versloech inden crijte.

Reinout die verhoert hadde hoet met sinen sone stont, ginc te Parijs ende woude daer bliven thent hi sach hoet met sinen sone inden camp vergaen soude. Reinout in Parijs comende, gemoete hem die coninc ende hi den coninc siende, gruete hem. ende seyde: ‘Heer coninc, het is nu geleden veertich dagen.

[fol. 241]

dat ick was binnen Akers, daer hadden de Kerstenen groten noot, mer God danc, si hebben veel Turcken verslegen.’ Als de coninc dit hoerde vraechde hi wye waren die capeteynen vanden Kersten. Reinout seide: het was Maeldegijs ende Reinout. Als die coninc dit hoerde vraechde hi wair Maeldegijs was. Reinout seide: ‘Hi is doot ende geslegen,’ daer hem die coninck seer of verblijde. Ende voert vraechde de coninc of hi nyet en wist van Reinout: ‘Ya ic, heer coninc, dat ben ic selver ende stae hier als een arm pelgrim’ ende die coninc dit horende, hiete hem wellecoem ende custe hem seer vriendelic an sinen mont. Ende dit vernam sinen soene Aymerijn ende ontfincken vriendelic ende was seer verblijt van sinen coemste. Aymerijn vertelde sinen vader. hoe hi campen soude tegen Galerant den verrader. Reinout seide: ‘Ic segge u, sone, en ontsiet u niet, ist dat u saken gerecht sijn, so en dordi niet sorgen ende hebdi onrecht, soe bid ic Gode dat ghi nyet en ontgaet, ghi en moeter om hangen, want nye en hadde ic verraders lief.’ Als den dach vanden campe was, ghinc men die ioncheren wapenen ende ten crijt leden. Doe seide coninc Karel tot Dunay van Bavier dat hi de ionckeren beide eede als daer toe behoirde. Doe seide Dunay dat hijt gairne dede. Onder des quamen die heren ten crijte ende Galerant swoer eerst om dat hi ansegger was ende dair na Aymerijn. Als beide hair eeden ghestaeft waren, ginghen si in den crijte ende sprongen op haer orssen ende reden op malcander. Galerant stac Aymerijn doer sinen schilt ende Aymerijn stac Galerant op den kant vanden schilt so dat si beide vanden paerde vielen ende elc spranc met haesten op ende toech sijn swaert ende ondersloegen malcander menigen swaren slach. het duerde van prime tijt tot na middage.

[fol. 242]

Ten lesten toech Aymerijn sijn swaert seer hoge. ende sloech Galerant vier slagen after een eer dat Galerant hem een gaf. nochtans en mochte hi Galerant niet doot slaen. Als dit Reynout sach dat hijs niet verwinnen en mocht, sorchde hi voer Aymerijn ende seide in hem selven: ‘Ay Florenberge, du biste seer geargert, mi dunc gi snijt of ghi een couter waert wt een ploech’ ende mettien scoten hem de tranen wten ogen ende als Aymerijn dat sach, wert hi verwarmt van bloede ende sijn moet wies hem seer: al hadde die duvel voer hem gestaen, hi hadden verwonnen. Aymerijn verhieft swairt met beide sijn handen ende gaf Galerant so swaren slach dat hi hem thoeft cloefde totten tanden. Als coninc Karel dit sach seide hi: ‘Gebenedijt sidi Aymerijn, ic sal u begaven van steden ende sloten ende ic sal u houden in groter waerden.’ Als Reinout alle dinc van sinen soen in goeden puncten sach ende dat hi vanden coninc gemint was, ginc hi op eenre nacht heymelic wech ende wan sijn broot met groten arbeyt een iaer lanc.