Het Hernhutsche nachtegaaltje in eene vrolyke luim

[p. 165]

Spit af.

Toon: Hoor Kees, myn vreijer.

Jaap.

Tryn, ik wil weten

Of jy me trouwen zult,

Of wilt vergeten,

Ik heb gien meer geduld;

Ik loop jouw, dat jy 't vat,

Niet langer agter 't gat:

'k Laat, kappielief mit krullen,

Al bin jy noch zoo plat,

Me niet meer sullen.

Tryn.

Wel, Jaep, ik zweerje,

Dat ik je trouwen zel

Wangt ik begeerje,

Mits dat jy eerst jouw vel

En rooije puisten snoet,

Van kleur verangdren doet,
Wangt zoo'n roodbaaiverfd bakhuis,

Past zeper al zoo goed

Op Mortjes kakhuis.

[p. 166]

 

Jaap.

 

'k Laet dan het trouwen,

 

As ik myn mooije kleur

 

Niet mag behouwen;

 

'k Geef veul te veul daar veur:

 

Ik heb veur yder puist,

 

Wel twie pongdgroot verbuist,

 

En 't roodzel van myn konen,

 

Dat kost me, veur de vuist,

 

Wel hongderd kronen.