Hemelschen Parnassus-bergh, met verscheyde sang-dichten betuynt


II. Stem: Als 't begint. U Wereldt ick veracht, En laet uw ydel vreught, 'k Verfoey den dwasen pracht, En kies' de ware deught. U spelen doet quelen, En uw lust vol onrust My langh vervelen. ://: Hoe menigh dertel Hert Hebdy met valschen schijn
[pagina 238]
Doen suchten vol van smert En sterven in de pijn? Sy jagen, en dragen Haer scha achter na Die u behagen. ://: De mugge swiert en vlieght Het keers licht om, en door, Tot dattet haer bedrieght, En valt'er eyndigh voor. Soo loopen met hoopen Domme jeught, die haer vreught. Wel dier bekoopen. ://: 'k Heb u te langh gedient, En was vry wat te mal.
[pagina 239]
Maer nu kies' ick een vriendt, Die my trouw wesen sal, En mijn sinnen kan winnen Om alleen, anders geen, Als hem te minnen. Ick kom tot u, ô Heer, En laete 's wereldts lust. Mijn hert ick tot u keer, En soeck in u mijn rust. Alle pijnen verdwijnen, Als u licht, en gesicht Op ons komt schijnen.