Hemelschen Parnassus-bergh, met verscheyde sang-dichten betuynt

IV.

Stem: Simple courante.

MAria Maeght besloten Hof,
Noyt onderroert van sonden, vleck, noch stof:
Maer altijdt jeugdig, soet, en even reyn,
Die uwen Balsem-geur stort in 't gemeyn.

Lof zy u Hemels Paradijs,

Waer in dat yder Blomtje strijdt om prijs:

[p. 150]

 

Vol planten, en vol vruchten, groen van jeught,

 

Soo is Maria Maeght een Hof van deught.

 

 

 

Lof Jesse blom, die altijdt bloeyt,

 

Lof Lelie reyn, die onder doornen groeyt.

 

Maria gy zijt als den dageraet,

 

Die voor de Son met held're glans opgaet.

 

 

 

Lof Maeght, die Jesum hebt gebaert,

 

En 't Hemels Manna in uw schoot vergaert,

 

Op dat een yder door u werdt gespijst,

 

Aen wien den Hemel soo veel gunst bewijst.

 

 

 

Wel aen dan Sterre van de Zee,

 

Leydt ons ten Hemel op een vaste ree.

 

O Moeder Maeght klaer, en verheve baeck,

 

Maeckt dat een yder by uw Soon geraeck.