Hemelschen Parnassus-bergh, met verscheyde sang-dichten betuynt

[p. 151]

V.

Stem: Sarabande.

MAria Moeder der genaden,
Maria toevlucht in den noodt,
Aensiet uw kinders droef, en beladen:

Sy vluchten tot haer Moeders schoot.

Opent uw armen, en reyckt de handt,
Gy zijt haer steunsel en onderstandt.
Siet hoe sy vallen nu daer, nu hier,
Wiltse bevrijden van 't eeuwig' vier.

Maria Lust-hof der genuchten,

Maria blijdschap van den Mensch;

[p. 152]

 

Ons ziel, en herten tot u suchten,

 

Volbrengt eens Moeder onsen wensch.

 

Hoort ons niet roepen hier op der Aerd',

 

Met droefheyt, en met vreese beswaert.

 

Gy kont ons geven een vaste vreught,

 

Die Godt met d'Engelen al verheught.

 

 

 

Maria vreese der Heyr-krachten,

 

Maria Moeder van soete vrêe.

 

Van u wy peys, en troost verwachten,

 

Brengt den vreed'samen Olijf-tack mêe.

 

Wapent ons herten met uwen naem,

 

En maecktse tot den vrede bequaem.

 

Wy staen bereydt tot uwen dienst

 

Van d'aldermeeste tot de minst.