Hemelschen Parnassus-bergh, met verscheyde sang-dichten betuynt



[pagina 134]
XXIV. Alderwaerdigste, en levend-makende Sacrament. Stem: Bel-Iris. HOog-verheven Sacrament, Meer als eertijdts wierdt genoten, En in 't Manna was besloten, Aen d'Oudt-Vaders onbekent. Heylig' Arcke groot van waerde, En van wonderlijcke kracht, Waer voor yder booght ter aerde. 't Laetste werck van Godes macht. Niemandt schroom' voor straf, of doodt, Die als vriendt Godt wilt genaecken: Mach wel vry dees Arck aenraecken, Yders toevlucht in den noodt.
[pagina 135]
Oza wierdt van Godt geslagen, En de Philistinen mee Onderdruckt met sware plagen. Maer dees Arck brengt troost, en vrêe. Die hier met eerbieding' gaen, Krijgen nieuwen geest, en leven, En door Jesus geest gedreven Uyt het graf des doodts opstaen. Yder moet sijn selven proeven Eer hy tot dees Tafel gaet; Sich bereyden, en vertoeven Met berouw van sijn misdaedt. Wy aenbidden u, ô Heer, Die uw Vrienden by komt woonen,
[pagina 136]
En u wesen haer vertoonen, Daer gy zijt in meerder eer Aen de rechter-handt verheven Van uw Vaders hoogsten Throon, Schept u vreughd by ons te leven Sonder achting' van persoon.