Hemelschen Parnassus-bergh, met verscheyde sang-dichten betuynt

[p. 85]

IV.
Brand-offer der Goddelijcke Liefde.

Stem: Enfermes moy dans vostre coeur.

BEsluyt u Jesu midden in mijn hert,

Dat door u levend werd.

Ah soo wensch ick te leven.

O wat een leven

Sult gy aen mijn ziel dan geven?

Jesu woont doch in my,

Waer ick gaen blijft my by,

Ick met u Jesu soet,

Die besit mijn gemoedt,

O salig leven!

[p. 86]

 

Waerachtig Manna uyt den Throon gedaelt,

 

Daer 't eeuwig Son-licht straelt,

 

Besloten in 't fornays der liefde.

 

Op d'Aerd' vertreden,

 

En van haet en nijd doorkneden;

 

Maer nu weer in ons leeft,

 

En mijn ziel voedsel geeft,

 

Om uyt dit tranen-dal,

 

Daer s'u by woonen sal

 

In vreugd te treden.

 

 

 

Geen Cherubins dees liefd' en eer bewijst,

 

Noch Seraphins dus spijst

 

Den grooten Godt sijn Hemels geesten.

 

Noyt sy genoten,

[p. 87]

 

Dat in dees spijs is besloten.

 

Nu is 't wel openbaer,

 

En sijn Woord al te waer,

 

Dat Godts wensch, ende sin

 

Tot ons vol is van min

 

Sijn huys-genooten.