De Heliconsche echo, of wêerklank der rymwerken der Nêerduitse redekameren en bezondere konstminners, uitgegalmt op den 9. en 10. mey 1700



[Folio Y2v]
Liedeken
Op de wyse: Onlanghs gheleden &c. I. AL wie wilt dryncken Vander heuxsten vloet Die moet ghedyncken Al het Nectar soet Datme gheniet Ter schole van Apoll' Vry van verdriet Van vreughden altyt vol II. WAnt de Godinnen Der gheleertheyt daer Sullen u minnen Duerig voor en naer En wat den lust Van spel en sanck 'thert ràckt Syt maer gherust Gy wort daer door vermackt III. CLIO hoortme mellen De mannelycke deught ERATO vertellen Al de aerdsche vreught Met eenen toon Soo Aerdigh en soo fris Jae niet soo schoon Ter weirelt mer en is. IV. SChoon MELPOMENE Altyts treurigh sijnght Maer noyt alleene 'tGeen noch vreught by brynght Want UTERP' speelt Daer by op haere luyt 'twelck noyt verveelt Door al het soet gheluyt. V. 'tIS TERPSICHORE Met URANIA Die me siet spooren Den loop des Hemels na Met al t'bevanck Der Sterren, Maen en Son O soeten sanck Der weerden HELICON VI. DE wel bespracktheyt CALIOP' ghenaemt Heeft de volmacktheyt In al wat lof befaemt Met TALIA d'Opperste Sang-goddin Die vrough en spae Verlustighen den sin. VII. BY dit soet quelen POLIMNIA haer vought Met d'Harp' al spelen 'twelck hert en ziel vernought Soo danigh soet Aenghenaem yder Man Als eenigh goet Ter Weirelt wesen kan. VIII. OOrlof by desen Mercuralisten al En die wil wesen In dit soet vreughden dal Oeffent den geest Schout ledigheden boos Soo wort ghy (meest Met sinnen) Doend' Altoos. ALTOOS DOENDE.