De Heliconsche echo, of wêerklank der rymwerken der Nêerduitse redekameren en bezondere konstminners, uitgegalmt op den 9. en 10. mey 1700 (1700)

De Heliconsche echo, of wêerklank der rymwerken der Nêerduitse redekameren en bezondere konstminners, uitgegalmt op den 9. en 10. mey 1700

(1700)–Anoniem Heliconsche echo, of wêerklank der rymwerken der Nêerduitse redekamers en bezondere konstminners, uitgegalmt op den 9. en 10. mey 1700 in vold, De– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende



[Folio V2r]
Andtwoorde Op de Konst-begroetinghe ghedaen Door de Ghilde der Weerde Dry Santinnen Uyt onse Camer binnen Rousselaere, Gheseyt Seeghbaer herten Den 9. Mey 1700. LOfweerde Borgherie die t'Brughs Parnas betreden Tot glori', eer, en rom van onse Vlaemsche Steden Ghy die den Elicon met u vernuf bepaelt Wiens aenghenaem vocht door Phebus wort bestraelt Uyt u sietmen alleen Castalia soo vloeyen Dat haeren overvloet ons aerde comt besproeyen Ick segh ons aerd', ick meyn ons plomp of cleyn verstandt Twelck Mars nu had' ghebracht tot een onvruchtbaer Landt Maer naer dit drouf vertoogh comt Pax ons weer verschijnen Die als een middagh Sonn', dien nevel doet verdwijnen Die als een middagh Sonn' maeckt vreughdigh onsen gheest En oock de Edel Maeght van lyden onbevreest Wel aen myn cleyn vernuf wilt hier tot lof beginnen Van d'Achtbaer Guldebroers der Weerde Dry SANTINNEN Tot wien Poëzi is ghedaelt uyt sHemels hof De Maeght die port u aen en brenght u milde stof
[Folio V2v]
De grati is de soers door d'inghestorte reden Van Godt aen ons ghejont om tot haer werck te treden Want gheenen mensch die leeft die iet verheven werckt Ten sy den Heyl'ghen Gheest hem selfs daer toe versterckt Die den ghemaeckten Mensch heeft willen soo vercieren Dat hy te boven gynck al de gheschaepen Dieren In reden hem ghelijck naer sijn Dryvuldigh Beelt Memori' en verstandt wiens vryen wil die speelt Op saeken cleyn of groot tot goet of quaet gheneghen Maer wat de Reden wil dat werckt hy door Godts seghen De welck met ryp verstandt diepsinnigh overleyt Den plompen Mensch beweeght door een welsprekentheyt Soo dat de Poëzi oft Rym-const wel ghenomen Om haere goede gaef van Godt is voort ghekomen Van Godt die alle goet werckt door verborghen kracht Door wie de reden selfs alleen is voortghebracht Al heeft het Heydens Volck d'out Roomsche en d'Athenen In dees vermaerde Const romweerdigh uytgheschenen Al waeren sy van GODT en Moyses Wet verdwaelt Noch wierden sy door hem met reden gheest bestraelt Godt die den oorspronck is, de soers die is de reden Syn grati sterckt den gheest om het verstandt te smeden Bequaem tot d'Edel Const oft Vloeyende ghedicht Wiens soete reden tael den Mensch in reden sticht Leest dan Rethorica tot spyt die u benyden Ghy syt vol eer en deught wie derft u teghenstryden Schoon Mommus als den hont op uwe Maene bast Ghy hout u recht clymaet u reden die gaet vast Wat penn' sal dan van u den lof beschryven connen Wiens suyver Maeghdeplicht dat noyt en is verwonnen
[Folio X1r]
U sterckheyt vol van kracht u wysheydt vol van gheest Die leert haer Minnaers deught en maeckt den dwaes bevreest Ghy maeckt den dwaes bevreest en dwijnght hem tot de reden Ghy blijft ghelijck ghy waert al wort ghy sterck bestreden U glans vol eer en deught u Edel suyver werck U waerheyt onvervalscht blijft altijt even sterck U rijck begaefde jonst, u reden overweghen Die sticht, en leert den mensch oprechte wysheyt pleghen Die sticht en leert den mensch, en hout den gheest in staet Dat hy door u ghebruyck de rechte reden gaet Ghy oeffent het verstandt en scherpt de droeve sinnen Van die u suyver werck en Edel const beminnen U aenghenaeme spijs die smaeckt naer t'Hemels soet Die onversaedelick u lieve Minnaers voet De wijse Orateurs die hebben naer vermoghen Het mergh van haer verstandt uyt uwe borst ghesoghen Die hebben meest gheacht dees hoogh verheven saeck In Reden-const alleen te nemen hun vermaeck Waer in sy haeren tijdt en levens loop versleten Om door u soetigheyt de reden af te meten Waerom ghy wiert alleen de reden maeght ghenaemt Die noyt in uwe plicht van iemant wiert beschaemt Homêrus heeft seer wel tot haeren lof beleden Van die in uwe const vruchtbaer den tijdt besteden Dat sy Verbeteraers van goede seden sijn Jae dat uyt haeren mont vloeyt honingh ende wyn Ghy werckt door uwe cracht de wysheyt der Poëten En leert d'onwetende wat noodigh dient gheweten Ghy syt een Voester-min die laeft de jonghe Jeught Om dat ghy onderhout de reghels vande deught
[Folio X1v]
Want sonder deught en ist gheen const oft waere reden Maer een lichtveerdigh werck twelck Plato heeft vertreden Hierom Const-minnaers dan die d'Edel Maeght bemint De reden dient ghevat eer ghy u werck beghint Op dat door u ghedicht Rethorica ter eeren De onghestichte jeught oprechte reden leeren De reden segh ick noch waer op Poëzi romt Om thoonen dat haer werck af vanden Hemel comt Om thoonen die haer werck en reden wel beleven Dat sy door dese deught den mensche maeckt verheven Dat sy door dese deught timmert een goede Man Dat hy alle strijdt sich self verwinnen kan Gheleertheyt en verstandt die commen uyt de reden De reden comt van Godt waer wilt ghy voorder treden Can iemandt sonder Godt, de reden brenghen voort De Rym-const comt uyt haer, ick hout myn eerste woort Wanneer men met verstandt rypsinnigh wilt bemercken Can eenigh mensch de const sonder de reden wercken De reden moet daer sijn Godts inghestorte gheest Die brenght de Rym-const voort en werckt die aldermeest Gheen goet en werckt den mensch ten zy het comt van boven Wie salmen om haer werck meer als den wercker loven Ick eynde mijn ghedicht en segghe voor mijn slodt Wt WIe Dees gaeVe VLoeYt Den oorspronCk sprVYt Wt goDt. D. GANT.

Vorige Volgende

Over dit hoofdstuk/artikel

auteurs

D. Gant

organisaties

Zebaer herten