De Heliconsche echo, of wêerklank der rymwerken der Nêerduitse redekameren en bezondere konstminners, uitgegalmt op den 9. en 10. mey 1700 (1700)

De Heliconsche echo, of wêerklank der rymwerken der Nêerduitse redekameren en bezondere konstminners, uitgegalmt op den 9. en 10. mey 1700

(1700)–Anoniem Heliconsche echo, of wêerklank der rymwerken der Nêerduitse redekamers en bezondere konstminners, uitgegalmt op den 9. en 10. mey 1700 in vold, De– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende



[Folio U1v]
Plicht-voldoeninghe Aen de minnelijcke konst-begroetinghe Ghedaen door de bestierders vande Ghilde der Weerde Drie Santinnen Uyt onse Ghilde-Camer binnen Thielt, Onder de Kenspreuck Besproyt dat bloyt Den 9. Mey 1700. RYm-const u fluyte craem begost my te vervelen Siende Momt ghesnor veel nieuwe snatters telen kDoght nu is d'ed'le Const ontzielt, nu wordt haer soet Ghetreden, en misbruyckt van Momi spitsen voet Myn ad'ren afghetapt, myn breyn vol van vercleunde Droefheyt: dus heel bedruckt Musa my ondersteunde En riep der Rymers const als Phoenix die eerleeft Die na d'ontlyvingh weer met nieuwe ved'ren sweeft Te meer voelendè in myn schier uytghevloyde ad'ren Een Dierbaer voght sich inde id'le plaets vergad'ren Een voght dat uyt het lyf en ader Christi quam Dies ick myn voorigh brein met d'ed'le Const ernam Verheught u Brugge en Croont met kransen van lauwrieren U vestingh, die u metten tytel moght vercieren Van Godts ader, en lyf, ghemerckt dat Dierbaer Voght Heeft in u Tempelen sijn ruste plaets ghesoght
[Folio U2r]
Dien ader ist die sich met mynen comt versamen t'Is Brugge die erstelt dees const, dies na betamen Apollo ick die ben tot uwen dienst bereyt Kom vraghen met eerbiet u de oorsproncklijckheyt Van d'ed'le Rymerie dies wilt myn pen besproyen Met u Bellerophon, op dat myn ad'ren vloyen Eerleven na hun doot, dies geeft my eyghen stof Da'k uyten na de vraegh den oorspronck en den lof Magh van u Rymerie, op op vercleunde sinnen En siet waer uyt dat ghy dien oorspronck wilt beginnen Sy comt daelen uyt Godt en Godt dat eeuwigh wort Heeft d'ed'le Rymerie Homerum inghestort Dien Goddelijcken Man Vader der soete maeten Hoe hy dus Goddelyck weet in sijn werck te praeten Soo wie dus Vader is van eenigh dinck gheseyt Moet wesen het begin en de oorspronckelijckheyt Uyt wie de Wateren als uyt Parnassi beken Ghestadigh in den mont van de Const minners leken Besproyende hun ghemoet en is soo konst befaemt Dat hy wort Goddelyck in menigh werck ghenaemt O Goddelijcke Const, rys uyt u steene graeven Romeynsche Reymerie, en wilt my crancken laven Met Honich soet verstant, dat ick op desen dagh De Reymerie tot in de locht verheffen magh s'Is als een Swerels Godt, sy can den Mensch verheffen Een and'ren can sy mé met harte slaghen treffen Sy vlieght en is begaeft met pluymelijck ghewaet Niet dat dees ed'le const in cracht te boven gaet Doorblaert Virgilium uyt Homero ghesproten Hy schijnt met s'Hemels dauw in soetheyt overgoten
[Folio U2v]
Manhaftigh in den Crygh, int boeren soet van praet Ach hoe dat lof berschrijft op soete maeten slaet Hier leest ghy Heroyc hoe Paris heeft ghevaeren En hoe Ulysses street tot vyf ghepaerde jaeren Hoe om Helenas wil Troyen quam tot den val En wiert t'midden in't vier een bloet bedauwde stal AEneas gaet dan voort van daer na d'Helsche palen En wilt sijn Vader, t'schynt, met dicht uyt d'Hellen halen En dan Ovidius, hoe wonderlyck, hoe schoon Stelt hy de liefden niet voor Liefhebbers ten thoon? En Seneca die stelt Treurspeligh ons voor ooghen Den wanckelbaeren stant van Princen met vertooghen Hoe droef en leest ghy niet sijn wercken in het droef Hier hoe hy Coninghin en daer een Prins begroef Hoe dat de machtighste noch dickwils worden slaven De Ryemerie is ryck van alderhande gaven Versteende herten can sy murwen, ja de rots Hoe-hert, hoe steenich, hoe onroerigh en hoe trots Nabotst een soet ghedicht, en wilt haer galm dwinghen Om tgheen sy Rymen hoort het leste uyt te singhen De Ryemerie is dan van soodanighe cracht Dat sy steenhertigheyt tot med'lyen versacht Ghy gaet met soet Ghedicht daer rauwe Schippers voeren En maeckt de Zee soo hart als Christalline vloeren Ghy lockt de herten aen, als ghy beschrijft, hoe dat De Zee in somertyt is als een warm bat in teghendeel soo ghy de herten wilt vervaeren Beschrijft hoe t'noorders gat grammoedich doet de baeren Tuymelen hêen en weer, u dunckt ghy siet de loght Inden dunsteren naght met vier pylen doorvrgcht
[Folio V1r]
Als ick de worden lees die Herculem beschryven My deunckt ick sien den Helt te midden int bedryven Lees ick sijn Rasernyen, de vrees my t'hert beclyft Door dat het den Poët naturelyck beschrijft O Dicht-const gaven ryck, als ick u ga doorblaren Moet ick een zee van vreught in myn ghemoet vergaren Wil ick ten stryde in't Velt, of wil ick over Zee Of wel ick na den slagh, of storm na een ree Of wil ick swarte Const, of wil ick hooghe staten Of wil ick sien hoe dat men moet een Ibin haten Oft wil ick van een vrient versoecken eenich goet De Dicht-const can het al en dat in overvloet Sy als als een fonteyn, een dauw soet van nateuren En haere craght die strydt teghen der Hellen deuren En opent haer ghewelt, int Hemelsche Paleys Neffens de Godtheyt self set sy haer menich reys Sy can noch hedensdaeghs den Mensch met Manna spysen En de ghestorvene ten oordeele doen rysen Dien vervaerlycken dagh beschryven dat u hert Van schrick van anghst, u t'schynt, van Godt geoordeelt wert s'Is als een Atlas, s'ondersteunt des aerdrycks saecken Mits sy u met Ghedicht can alle dengh doen smaecken En sheeft ontsterffelyck ghemaeckt menighen Man rYM'rIe WIe kLoUCk ghenoUgh DIe U WtWerken kan. DAER MIN IS VREDE.

Vorige Volgende

Over dit hoofdstuk/artikel

organisaties

Bespoeit dat bloeit