|
| |
| |
| |
Op de vraeghe By de Konst-begroetinghe voorgestelt door de Gilde der Dry Santinnen: Beant-woordinghe door die vande Ghilde gheseyt Morgen niet binnen Dixmude Den 9. Mey 1700
O! Al aensiende licht! o! fackel hoogh geseten!
Ghy die door uwver stant baert Rijmen en Poëten,
Die t'neghen Muse-rey gheplaetst hebt in uw hooft,
Die vande Dichteren wort t'heyl te sijn ghelooft.
Soo dit heeft waerheyts schijn: komt brenght my nu eens vooren
Wie, waer, en oock wanneer, dat m'eerst quam Rijm-komst hooren:
Wie dat op Helicon eerst stelde sijnen stap,
Wat tael sich rommen magh te hebben d'hooghste trap.
Zynt uwe Dochteren, en liefste suyghelinghen,
Die eerst de Rym-konst taelt, en op de maet gaen singhen?
Zynt de Aonides, die op ghekoestert zyn
In't dal vanden Parnas, daer vloeyt den Cabalijn?
Soo sy de eerste zyn, die roeren hunne wiecken
Om vlieghen op dien top: soo ist romruchtigh Griecken.
En tale, ende Lant, tot dit gheluck ghebracht
Dat het heeft alder eerst Rym, en Dicht voortghebracht.
| |
| |
Corinnus, en Homeer, Heliodus die toonen,
Wat wysheyt, en verstant hun hersens gaet bewoonen.
Gheen wonder dat dat Lant soo inde konste bloyt,
De Hypocrene Vloet dat gunstelyck besproyt.
Maer soude Róm'lus saet weet ghierighe Quiriten,
Dees voorstap inde const niet fronselhoofdigh spyten?
Dat hun gheleert Latyn, (als honingh graet soo soet)
In der Poësy konst Danaus wycken moet.
Dit is myn ooghwit niet door pleyten 'tachterhalen,
Wie in soetvloyentheyt gaet vooren van dees talen:
Ick pryse Ennius, die eerst in het Latyn
Heeft versen voort gebracht; maer die claerder schyn
En woorden op gepronckt van Maro zyn gheworden:
Doen dat Augustus heeft den Roomschen Throon betorden,
Daer dat het Griecksche volck met hun Rym vooren treen;
Eer dat den Bauwer van groot Room leght d'eerste steen.
Oft zoude Belgica een spelle wel by steken,
En willen by de twee oft hoogher zijn geleken:
Want sy is ouder tael als Latius en Grieck,
Soo ghy Roodorne leest dien Hoogh-gheleerden Schrieck,
Den wyt vermaerden Heyns, die Stelt haer by groot Roomen,
Dat van haer, en Achijf niet en dient af genomen
Tot haere cierlijckheyt: s'heeft Dichteren geteelt
Meer als Latyn, en Grieck sijn letteren beveelt.
Doch ghy seght oordentlyck penn' wie de eerste waeren
Nerva, Grieck, Latyn, die hunne woorden paeren
Op maet, en soeten ganck: maer d'Oorspronck mist alhier,
Waer uyt ghebortelt is dat Heyligh seltsaem vier.
Soo men ghemeenen swier alhier wilt vooren draeghen,
De Smisse van Vulcaen, Cyclope hamer slaghen,
| |
| |
Die gheven het begin vant Musicael geclanck;
Dies volgende den Rym, die hout den selven ganck.
Neen verre zy van daer; Achill', en Hectors wercken,
d'Uytmuntentheyt der deught, die men in hun quam mercken;
Al die naer volghen t'spoor der waere deughden pat,
Zyn oorsaeck Rymer-konst sijn Oorspronck heeft ghehadt.
Dit pralend' vlicker-glans, met opgepronckte lett'ren!
Moest de bleeck-schrale nydt tot aller tydt verplett'ren,
Doen leven deughden naem: den lof moest inden lof
Der Helden blyven staen, en baeren stof op stof.
Maer waerom by dat volck, die inde duysternissen
Van ongeloovigheyt, soo dapper hun vergissen,
Den Oorspronck vanden Rym, en Rymer-konst ghesocht?
Daer dat int Heyligh Schrift sy ons wort voort-ghebrocht:
Want d'Aldereerste tael, tgeslachte der Hebreeuwen,
Dat gaet in out-heyt voor een menighte van eeuwen:
Voor grooten water-vloet, is Jubal d'eerste Vaer
Van Dicht, en Rym gesanck, en alle het ghesnaer.
Doch gemerckt Letter-konst noch niet en was int leven,
En Moyses is den eerst, die letters heeft gheschreven:
t'Is d'eersten die men leest, die met een lofgesanck
Syn Volck wyst, ende leert, en dooghsten Godt gheeft danck.
Hier is den Oorspronck vast, en Lof van Rymer-konste;
Om leeren Godes macht, om Godt in Ryck en woonste
Te synghen altyt lof. Den Coninck en Propheet,
Die maeckt van sijnen tijdt het lof-gesanck ghereet,
Waer mede dat de Kerck noch looft den Heer der Heeren;
En sijn grootdadigheyt gaet alle Menschen leeren.
Ick wil noch voorder gaen, en segghen diet al doet
Dat onbegrypelyck, dat ongemeten goedt,
| |
| |
Dat niet als goet brenght voort, is d'Oorspronck, en het wesen
Van d'Edel Rymer-konst; gelyck wy connen lesen;
Dat als hy d'Enghels schiep soo menigh in't ghetal
Hy stelt in hunnen mont wat lof elck spreken sal.
Dit ist dat tHeydens Volck oock med' heeft willen segghen,
Als in hun fabulen sy yder vooren legghen,
Dat Pallas de Goddin van Rym men eerst bevant
Geboren uyt het hooft, en Jupiters verstant
Ja alles wat Godt riep uyt sijnen niet te vooren,
Tis om uyt hunnen mont sijn lof, en eer te hooren:
Tblyckt by de kynderen int Babilons forneys,
Hoe elck de schepselen begroet tot dat ghepeys.
Ja van al eeuwigheydt soo looft den Soon, den Vader,
Den Soon sijn Vader pryst en dHeyligh Gheest te gader,
Wie al den Lof-gesanck, die Christus Moeder geeft,
En dander Heylighen eerst uytgesproken heeft.
Godt heeft van d'Eeuwicheydt dan Rymer-const gaen baeren:
Voor dat Hebreu, Bataef, Grieck oft Latynen waeren;
Hier Oorspronck, ende Lof van dEdel Rymer-const,
Dat sy noyt en begonst, en blijft in Godes wonst,
Om loven hem aldaer in eeuw met alle tonghen;
Om dat (als uyt fonteyn) is eyghen lof ghespronghen.
Hoe can meer Lauwer-lof Rym-konst sijn toegheleyt
In rYM-konst Wort goDts Lof, Van eeVWe t'eeVW geseYt.
MYN NOORT, VERR' POORT.
|
|
Auteursrechtvrij