Helikon. Jaargang 4

[p. 158]

Alcala de Henares

Steen wordt hier langzaam weer tot zand,
de torens uit klinkers vervallen,
de wereld houdt op aan den binnenkant
der onkruid bedekte wallen.

Een bisschopspaleis bergt het staatsarchief,
gras groeit tot op den drempel
en tot in een rank renaissance motief
drukt de wildernis haar stempel.

Een sperwer schiet neer in den binnenhof,
vangt armelijke muizen,
en lui ligt in het witte stof
een hond voor slapende huizen.

Haast vreemdeling! binnen 't uur misschien
is de stad tot puin vervallen,
dan is er geen hond en archief meer te zien,
slechts onkruid op moorsche wallen.

F.C.T.