Helikon. Jaargang 4

[p. 93]

Uit een kindsheid

(Rainer Maria Rilke)

’t Duistren als rijkdom in de kamer was,
waarin de jongen, zeer verholen, zat.
En toen de moeder, droom'rig, binnentrad,
sidderde in de stille kast een glas.

Zij voelde hoe de kamer haar verried,
en kuste haren jongen: Ben je hier?
Dan keken beide bang naar het klavier,
want meen'gen avond kende zij een lied,
dat 't kind met zijn geheim vreemd-diep beving.

Het zat zeer stil. Zijn groote kijken hing
aan hare hand, gebogen van sieraden,
die, of zij zwaar door sneeuwjacht waadde,
over de witte toetsen ging. -

Aus einer Kindheit.-Buch der Bilder

Johan de Molenaar