Helikon. Jaargang 4

[p. 87]

[Gedichten van W.B. Yeats]

He wishes for the cloths of heaven^*

(W.B. Yeats)

Had ik 't geborduurde hemelkleed,
Gewrocht met gouden en zilvren licht,
Het blauw en 't scheemrend en 't donker kleed
Van nacht en licht en het half licht,
Ik spreidde het kleed onder Uw voet:
Maar ik, daar ik arm ben, heb slechts mijn droom;
Ik spreidde mijn droom onder Uw voet:
Treed zachtjes omdat gij treedt op mijn droom.

* Uit: ‘The Wind among the Reeds’.

He thinks of those who have spoken
evil of his beloved^*

(W.B. Yeats)

Sluit half Uw oogleên, ontbind Uw haar,
en droom van de grooten en hun faam;
ze ontwijdden van allen kant Uw naam,
maar weeg dit lied met de grooten en hun faam;
ik maakte 't van lucht, van een mondvol maar,
van hun kinds-kindren nog treft hen de blaam.

Johan de Molenaar

* Uit: ‘The Wind among the Reeds’.

[p. 88]

He tells of the perfect beauty^*

(W.B. Yeats)

O wolk-bleek ooglid, droom-dof oog,
De dichters trachtende eiken dag
Naar het volkomen schoone gedicht
Wankelen als een vrouw hen bezag
En voor de daadloos broeiende hemelboog:
En daarom buigt zich mijn hart, als dauw
Ons slaaprig maakt, totdat God's licht zwicht,
Voor de daadlooze sterren en jou.

* Uit: ‘The Wind among the Reeds’

He gives his beloved certain rhymes^*

(W.B. Yeats)

Maak vast Uw haar met een gouden pin,
en bind de losdwalende tressen op;
bouw dit arm rijm, vroeg 'k aan mijn hart:
het werkte eraan, dag uit, dag in,
bouwend een droeve lieflijkheid op
uit vroeger tijden strijd en smart.

Hef slechts een parelbleeke hand,
bind op Uw lange haar en zucht;
’t zet ieder mannehart in gloed;
en kaarsgelijk schuim op 't doffe zand,
en sterren klimmend in dauwende lucht
zijn nog slechts lichten voor Uw voet.

* Uit: ‘The Wind among the Reeds’