Helikon. Jaargang 4

[p. 76]

1

Sterft de oude wereld aan dees’ deur,
sterft iedre schikking om ter best
in mij. De muur is dicht, de boog is duister,
mijn hand onrein, mijn denken zonder keur -
Als iemand klopt, fluister
hem toe: wanneer u niets meer rest,
kom er dan in, wanneer u niets meer rest.

.............

Toen ik de morgen tegentrad:
- hebt gij de nacht verteerd?
- van de nacht ben ik weergekeerd,
reik me de zorgenriem van het rad.

Berten Schepens