Helikon. Jaargang 4

[p. 17]

Vergeefsch besef

(Dante Gabriel Rossetti)

Lichtvaardig eerst, dan wijder strevend, treft
hun liefde opeens, bij hooge en zachte tonen,
’t Heiige der heilgen; thans, na vorig honen,
van schaamte ontzet, wagen ze aan 't vol besef
geen woord, bang, dat de hemel zich zou oop'nen.
Voortaan klinkt de lach niet meer in hun taal,
noch spreken ze eindlijk meer, doch menigmaal
zitten zij saam, in hooploos zicht der hope,
uren lang stil. Zoo zien in eendre nood
ook Werk en Wil, te laat ontwaakt, hun adem
inhoudend, hoe hun leven hun ontvlood.
O, droeve doolhof - wie waagt u te raden? -
waardoor, voortaan gescheiden nu, hun paden
de vluchtige voeten volgen van den Dood.

(Naar: ‘The House of Life’ LXV)

A. Roland-Holst