Helikon. Jaargang 3

[p. 103]

Bruiloftslied

De hemels - sedert eeuwen dreigend, of
Gansch zelden blauw - zijn doode koepels van
Dit onverdraaglijk paradijs. De stof
In waanzin ééns zich sex en bloed gewan.

En allerdwaast gaan wij ter minnespel,
Of zingen als verrukten lof op lof
Der zoete vrouwen, blond en teêr van vel.
En zingen zon, en maan en sterren dof.

Bedenk dat minnen, schoone Marileen,
Geen zwijmel is, noch hel- of hemeldans;
Doch bieden zult g'als dier en 't laag gemeen
De stof den eindeloozen wordingskans.

Dec. 32.
F.J.H. Lousberg