Helikon. Jaargang 3

[p. 47]

Donzen geluk

voor Jan Greshoff

In verrukking stamelt hij haar naam;
witte bloemen waaien stralend open,
en de ruit slaat aan van liefdes aâm
(gij vergeeft de samentrekking, mag ik hopen?)

Dit is mooier dan het bruidstoetlopen,
daartoe toch is ieder wel bekwaam;
Dit geluk is wit en zonder naam
vóór de vlugge persen 't roetzwart dopen
in de trouwrubriek met andren saam.

Durf te vluchten uit de santekraam
vóór de vreugde op u nederdruppelt
uit een suik'ren kraan, laf amalgaam
van hoera's en blommen, dit infaam
tralala, dat aan de zijde huppelt
van een bruigom zonder vrees of blaam.

Leo van Breen