Helikon. Jaargang 3

[p. 45]

Analyse

voor R. Herreman

Verlangen, dat me nooit verlaat -
mij, de eeuwig verliefde en eeuwig verlatene,
overal eenzaam, waar hij ook gaat,
de steeds revolteerende en altijd gelatene -
wat al verrukte zaligheid
spiegelt uw huivring me voor
in verren droom.

Dualiteit

snijdt door mijn wezen de voor,
waaruit als onkruid 't duister wonder
van de dubbelvrucht moet rijpen:
steeds vol geluk en altijd zonder.

Maurits de Doncker