Helikon. Jaargang 3

[p. 37]

Forvm Romanvm

Hoeveel zijn nog in leven?
Vanmorgen stierven zeven
uit de verziekte rest.
Is het de oude plaag,
de pest?
Men mompelt van een nederlaag
die Caesar leed.
Een jonge stier brult voor het laatst een heeschen kreet.
Het smalle gouden mes kent geen erbarmen
en sneeuwwit in de blauwe lucht al 't marmer.

Purperen mantels wappren in den wind.
Het Forum wacht totdat het spel begint.
Het uur is daar.

De burgers wijken plechtig voor de keten

van Vesta's priesteressenschaar:

zij weten

haar reinheid als een muur

die het bestaan behoedt

van het gewijde kleine vuur

dat eeuwig branden moet -

maar elke vlam sterft eenmaal ongevoed,

volkeren werden immer horden wolven,

beschaving op beschaving ligt bedolven,

alles ging stuk - het heeft zoo moeten zijn,

ziet, op het puin

de duizenden sneeuwwitte sterren der jasmijn.

Eric van der Steen