Helikon. Jaargang 3

[p. 36]

Strophen

Nu geurt de bloem. -
De schoone dieren glanzen
In al te weeldrig vel.
Doch gij,
Ge zijt nog schooner dan de dieren,
Dan het lichte dansen van de hinde,
Dan het ruischen van den stroom.

Uw stem. -
De zilvren rimpling van het diepe water.
De zeilen zijn zoo wit
En zeilen naar de zee.
Ge zijt nog zachter
Dan het weelde-spelend water;
Ge zijt nog blanker
Dan de zeilen langs de reê.

En toen, verrukt toch
Heb ik U gezegd:
Ge zijt nog koeler, schooner dan een beeld
Van marmer, wit zich spieglend in 't water.
Witter echter is
Uw dier gebeent,
In somber hout voorgoed gekist.

F.J.H. Lousberg