Helikon. Jaargang 3

[p. 21]

Zomerslot

Wanneer de zomer in het stille buiten
Met witte hand zijn anemonen strooit
En zich de hoornen om het Slot weer sluiten -
Gaan wij de laan die langzaam nederglooit:

Hier is de teederheid van lang vergane
Tijden bewaard in ranken pijlerbouw
Hun vluchtige van alle zwaarte ontdane
Weemoed weeft om het huis een waas van blauw.

Wanneer het duistert zien de leien daken
Met hun ovalen ramen naar het grijs
Der binnenplaats die nooit meer zal ontwaken

Daar nooit de Vorst meer weerkomt van zijn reis
Met zijn gevolg in mantels van scharlaken
En zijn gewaden wit als Edelweiss...

J.J. van Geuns