Helikon. Jaargang 3

[p. 7]

De piraat

(Naar Espronceda.)

Laat ze woeste krijg beginnen,

De blinde vorsten,

Om een handbreed gronds te winnen!
Ik heersch, in mijn vliegend paleis gehuisd,
Zoover dit geweldige water bruist -
Vrijheidsdroom, voor wie immer ketenen torsten!

Daar zijn geen stranden,

Daar zijn geen kapen,

Onder wat wapen

Of oorlogsvlag,

Die mijn verschijning

Geen eer betuigen,

En willig buigen

Voor mijn gezag,

Want mijn boot is mijn goed en mijn geld,
Mijn geloof is mijn dolle moed,
Mijn wet is de wind en 't geweld,
Mijn gebied is de wereldvloed.

[p. 8]

 

Bij de waarschuwing: ‘Schip in zicht!’

 

Wordt het een lust

 

Hoe het offer met alle zeilen zich richt

 

Om 't noodlot van een ontmoeting te ontgaan:

 

Tegenover mij, koning van de oceaan,

 

Is ieder zijn minderheid bewust.

 

Ik ben de heerscher,

 

Ik mag bevelen,

 

Maar bij 't verdeelen

 

Van onze buit,

 

Begeer ik enkel

 

De schoonste der vrouwen

 

Een wijl te beschouwen

 

Als eigen bruid;

 

Want mijn boot is mijn goed en mijn geld,

 

Mijn geloof is mijn dolle moed,

 

Mijn wet is de wind en 't geweld,

 

Mijn gebied is de wereldvloed.

 

 

[p. 9]

 

Eigen doodvonnis weet ik lang geteekend!

 

Maar ik ontglip!

 

Ik vertrouw mijn gesternte, nimmer verbleekend,

 

En wie zulke rechtvaardige vonnissen wijst

 

Krijgt mijn vrijspraak niet, als mijn volk hem hijscht

 

Aan de ra - misschien van zijn eigen schip!

 

En, moest ik vallen -

 

Wat was mij 't leven?

 

Ik had het gegeven

 

Voor verloren

 

Toen ik de verdrukking

 

Der menschenstaten

 

Heb verlaten

 

Als vrijgeboren;

 

Want mijn boot is mijn goed en mijn geld,

 

Mijn geloof is mijn dolle moed,

 

Mijn wet is de wind en 't geweld,

 

Mijn gebied is de wereldvloed.

 

 

[p. 10]

 

Geen muziek waar ik zoo bij zing,

 

Als 't kermend zoeien

 

Der kabels in siddering;

 

Het gebulder van de kanonnen,

 

En 't gejuich, als wij weer overwonnen,

 

Boven water en onweersloeien;

 

En bij de buien

 

Die kletterend razen,

 

En 't vinnig blazen,

 

Slaap ik gerust,

 

Van 't eeuwig kruien

 

En eeuwig tergen

 

Der duistre bergen

 

In droom gesust;

 

Want mijn boot is mijn goed en mijn geld,

 

Mijn geloof is mijn dolle moed,

 

Mijn wet is de wind en 't geweld,

 

Mijn gebied is de wereldvloed.

 

 

 

Hendrik de Vries