Helikon. Jaargang 2

[p. 84]

Een jonkvrouw

Haar blazoen van ongerepte ere,
in korset en staneol bewaarde deugd,
heeft de duivel gelardeerd met zere
vlekken toen zij in een woest begeren
tol betaalde aan haar warme jeugd.

Liep zij in het water? Vond men hare
zachte polsen bloeden in het bed?
Of haar loensend door een hennepvenster
in een hoek van 't maagdlik kabinet?

O welnee, ze liep met zachte tred
stil en zedig ter verbaasde deur en
heeft èn eer èn deugd buiten gezet.

Leo van Breen