Helikon. Jaargang 2

[p. 83]

Avondlied

Ik wil U vragen, dat ik nu alleen mag zijn
zooals de boomen en de namenlooze dingen,
eenzaam met onbewuste herinneringen
en willoos droomend, zonder lust en pijn.

In dezen avond worden kleine gedachten
stoffig en in zichzelve weggelegd;
ik word een zwijgend man, waarvan men zegt
is dit de wijze, de zoo lang verwachte?

Louis de Bourbon