Helikon. Jaargang 2

[p. 32]

Serenade

Innig glanst het laat licht in Uw oog,
avond, wij zijn gansch van U bevangen;
in ons spant zich groot der droomen boog.

Warme geur stijgt uit de honigraten;
de aarde hijgt zich uit in korenreuk;
maanfestijn ontvlamt op doodstil water.

Zwervend zoekt Orion hooge wegen,
een stoutmoedig jager in den nacht;
sterrelicht valt suizelend als regen -

...en ik leid mijn zachte zuster vrouw
naar de diepe grotten van den sluimer,
dek haar toe met donker hemelsblauw;

bij haar borsten strooi ik anjelieren,
en haar schoot omgeef ik met een oogst
van beschroomde fulpen violieren.

Theun de Vries