Helikon. Jaargang 1

[p. 128]

Lied van klachten

De luchten hangen grauwend grijs
En drukken mij van boven.
Een bangelijk geloven
In 't angstig ondervinden van m'n eenzaamheid
Dat in mij, zorge-ziel, een lied van weemoed schreit
Als 't monotoon geruisch van regenvlagen
Waarop m'n bange klachte is gedragen,
Het neurt in mij melankoliek een wijs.
De luchten hangen laag en als 'n tentdak grijs.

Raymond de Bruijn