De heilige boeken van het oude verbond. Deel 4. Het boek der Psalmen

[p. 194]

Psalmus LXIX.
Psalm LXIX.
Smeekgebed om spoedige hulp.

Deze Psalm is, behoudens eenige wijzigingen, eensluidend met het slot (v. 14-18) van Psalm XXXIX, waarin David Gods hulp afroept tot beschaming zijner vijanden en tot vreugde der vromen.

1. In finem, Psalmus David, In rememorationem, quod salvum fecerit eum Dominus.	1. Tot het einde. Een Psalm van David. Ter gedachtenis^1) dat de Heer hem gered had^2).
2. Deus in adjutorium meum intende: Domine ad adjuvandum me festina.	2. O God, wees gedachtig aan mijne hulp; Heer, haast U mij te helpen.
3. Confundantur, et revereantur, qui quaerunt animam meam:	3. Dat zij te schande en beschaamd worden, die uit zijn op mijne ziel.
4. Avertantur retrorsum, et erubescant, qui volunt mihi mala: Avertantur statim erubescentes, qui dicunt mihi: Euge, euge.	4. Dat zij rugwaarts deinzen en zich schamen, die mij onheil willen. Dat zij terstond met schaamte rugwaarts deinzen, die mij zeggen: Ha, ha!
5. Exultent et laetentur in te omnes qui quaerunt te, et dicant semper: Magnificetur Dominus: qui diligunt salutare tuum.	5. Dat zij juichen en zich in U verblijden, allen, die U zoeken, en dat zij altijd zeggen: Hooggeprezen zij de Heer! zij, die uw heil beminnen.
6. Ego vero egenus, et pauper sum: Deus adjuva me. Adjutor meus, et liberator meus es tu: Domine ne moreris.	6. Ik echter ben behoeftig en arm. God, help mij! Mijn helper en mijn redder zijt Gij; o Heer, draal niet!

1) Zie Psalm IV noot 1 en XXXVII noot 1.

2) Dit ontbreekt in den grondtekst. Mogelijk diende dit opschrift om den lezer te herinneren, dat God op dezen smeekpsalm David verhoorde en hielp. Sommigen vertalen: Ter herinnering, dat God hem helpe.