Een hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid
(1565)–Anoniem Hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid, Een–
AuteursrechtvrijOp de wijse vanden. C XXXVII. Psalm, oft op: O Herr Gott, dein Göttlich Wort. Oft op den naeuolghenden thoon. | |
[Folio 179v]
| |
 Heer Godt ghy die ondersoeckt my,
Ghy kendt mijn gheheel leuen:
O Heer mijn sitten dat weet ghy
En mijn opstaen daer neuen:
En alle mijne ghedachten zaen,
Voor u O Heer, al open staen,
Ghy kendt mijn doen en laeten
Want ghy zijt altijts op mijne straet
De welcke rondsom mijnen leegger gaet,
| |
[Folio 180r]
| |
 Ghy bespiedt alle mijn straten.
Daer en is gheen woort in mijnen mondt,
Noch spraeck, op mijn tonghe,
Oft sy en zijn u van te voren al condt,
Eer sy worden gheseyt, oft ghesonghen:
Ick gae, stae, en al wat ick doe,
Soo zijt ghy daer, en ghy siet my toe,
Sonder u ick niet goets en volbrenghe:
Oft ghy en beghinnet van te voren in my,
U handt moet my leyden op den wech vrij,
Anders can icken niet volbrenghen.
Ick ben veel te slecht met mijn verstant,
Sulck verholentheyt te begrijpen:
Maer het vernuft spodt daer met: want
Door Tghelooue moetment grijpen:
Voor uwen Gheest waer sal ick gaen, breet?
Die alder herten ghepeysen weet,
U Aensicht dat weet mijn vertrecken:
Vaer ick inden Hemel soo zijt ghy daer,
Oock inde Hel: daerom doch waer:
Sal ick my ws connen ontrecken?
Neem ick de vloeghels vanden dageraet,
En ist dat ick aende Zee blijue:
Noch sal my u handt wt allen noodt quaet,
Wel connen o Heer beurijden:
Seg ick tot de duysternis deckt doch my,
| |
[Folio 180v]
| |
Soo is nacht en dach ghelijck voor dy,
De nacht die is licht ghelijck den daghe,
By u duysternis, gheheel licht is,
Alle heymlijcke sonden zijn kenlijck ghewis,
U Heere tallen daghe.
Mijn Nieren die hebt ghy in uwe gewelt,
Oock alle mijn heymlijcke lusten:
Doen ick in sMoeders lichaem wert ghestelt,
Sonder my ghinckt ghy my toerusten:
U Rechte handt die was ouer my,
Van herten grondt dies danck ick dy, :
Van u wonderlijcke daden:
Daer met dat ghy my maeckt wonderlijck,
Mijn Siel sulcke weldaet merckte glijck,
Dat het soo behaechden uwen rade.
Alle mijne ghebeenten hebt ghy ghetelt,
Doen ick ghemaeckt soud werden:
U ooghen oock op my gheuelt,
Doen ick noch lach in deerde,
In sMoeders lichaem noch onbereedt,
Daer af tvernuft niet en weet bescheedt,
Voor u zijn ghetelt mijn uren:
Daer af noch toe, gheen mensch doen en caen,
Op uwen boeck sy al gheschreuen staen,
Hoe lang dat die sullen dueren.
O Godt hoe costlijck voor my doch zijn,
U menigherhande ghepeysen:
Sy zijn veel meer dander Zandts is fijn,
Van u en sal ick niet deysen:
| |
[Folio 181r]
| |
Ist dat ick ook vanden doot opwaeck,
U gnaed my bewaert in alle saeck:
By u soo sal ick blijuen,
De Godloose Rodt, o hoochster Godt,
Die doot, wtroeytse, en maectse te spodt,
De Bloedtgierighe wilt verdrijuen.
Sy segghen altijdts onrecht van dy,
Maer wel dat dient tot hun saken:
Soo haest u woordt wilt voortzcomen vry,
Sonder oorsaeck sy hun opmaken:
Ick haet seer Heer de haeters dijn,
Die teghen u, en u woordt zijn,
En die hun daer teghen legghen:
Daerom sy my al vyandt zijn,
Veel leedts en quaets sy my aendoen fijn,
Wilt my de victorie gheuen:
Ondersoeckt my Heer, beproeft mijn hert,
Versoeckt alle mijn ghepeysen:
En siet, oft mij doen achterwerdt,
Ten eenighen tijd wilt deysen:
En oft ick ben gheweken vande baen,
Soo en laet my dan Heer niet voorder gaen,
Maer op rechten wech my leyde:
Die u behaghe en eeuwich sy,
Mijn ghemoet, lichaem, en siele vry,
Eewelijck tuwaerts bereyde.
Eer sy den Vader, en den Soon,
En oock den heylighen Gheeste,
Soot in dbeghinsel was, en nu schoon,
| |
[Folio 181v]
| |
Die ons zijn ghenade leeste:
Op dat wy in dit catijuich dal,
Van herten vlieden ouer al,
Des wereldts Goddeloos leuen:
En vlieten ons nae den nieuwen aert,
Daer toe de mensch eerst gheschapen waert,
Wie dat begheert die spreeck Amen.
|
|