Prinçen doen, heeft groot gevaer.
АLs Philippus de II. op drie Koningen dag 'snachts ten 10. uyren sich wende in het vertreck van zyn gevangen Soon Caroli, nam hy in sijn hant het Swaert, datter hong aen het hooft eynde van zijn Bedde, en trock het selfde uyt de Schede, en dede op 't selfde oogenblick de Vensteren sluyten, waer mede hy aen zijn Soon wilde segghen, dat zijn leven een eynde had: Doende alles aen vier Raedsheeren weten: Mаer siet hier hoe teer de policije is, alle de traenen van het Kint en konnen den Vader niet vermorwen: 't Welck niet vremt was, aengesien Philippus so Barbaris had doen ombrengen hondert en duysenden zielen, alleen om het stuck van de Religie, daer God alleen oordeelaer af is: Еn zyn eyghen Kint dede hy nu als een wreet Prins dooden, om dat hy uyt Spangen had willen vertrecken: Den Prins over de
Auteursrechtvrij