Haerlemsche eerlycke uren, bestaende in korte sin-spreucken, kloecke antwoorden, en vreemde bejegheninghen
(1661-1663)–Anoniem Haerlemsche eerlycke uren, bestaende in korte sin-spreucken, kloecke antwoorden, en vreemde bejegheninghen– Auteursrechtvrij
[pagina 171]
| |
beyde vergeefsen arbeyt, dewijl gy als gy kond, niet en wilt, ende wanneer gy wilt, soo en kond gy niet.
Ееn ander siende het Huys van een grooten Wijn-suyper te koop staen: Ick en verwonder my niet, (seyde hy) dat uwen vol op gesopen Wijn u doet uyt-braken geheele Huysen.
Tot een hovaerdich Jongman die de kleederen vol stricken en quicken van alle couleuren droech, seyde hy: Indien gy hier mede u Man-achticheyd wilt betoonen, so is het te vergeefs, en indien uwe Wijf-achticheydt, soo doet ghy u selfs ongelijck.
Den selven wiert eens (om dat zijn toe-naem Canis was) op straet van een guyt-achtigc Jongen na geroepen, Hont, Hont: Als die daer op zijn best wecht liep, vraechden eenighe Luyden hem, hoe hy so schielijck vluchte? Om dat my (seyde hy) geen Honden souden bijten: Waer op hy desen Jongen van verre toe-riep: Gy hebt geen noot, Hondekens en bijten geen Beesten.
Ну sach datte dartelheyd in zijn Eeuwe door de welvaert van Griecken, by alle menschen de maet te buyten ging, en beschrobde dickmaels daer over de voornaemste des Lants: Eens is hem Speusippus op een Kaletse na de Academie | |
[pagina 172]
| |
rijdende, tegen ghekomen, den Voerman niet alleen groete onsen Wijse man, maer Speusippus selfs riep hem toe: Den Hemel geef u welvaren: En gy (antwoorde desen) hebt die zegen beter van noode, want gy en vaert niet wel, also dese uwe sachte Waghen u tot ghemack en een kort leven sal vervoeren.
Wanneer hy sach datmen in zijn huys om de meenichte der Muysen oock veele Katten onderhouden most, en datte selve vreedsamelijck in de Eet-kamer woonden, en Kooren, Kаеs en Broot op-knabbelden, seyde hy: Wy moeten in dese onse Herberge al vry wel schaffen, alsoo Vrienden en Vijanden samen gerust zijn.
Op sekere dach genoot, om te hooren eenige Coor-sangers, seyde hy de Kamer in-tredende, aen een die geweldig boven d'ander op schreeude: Weest gegroet Haen: Den andere daer om moeyelijck, vraechde d'oorsaeck van die naem? Om dat ghy (antwoorden hy) al d'andere overkraeyt.
Ну seyde eens tot een ander, Schaemt ghy u niet droncken te drincken? Neen ick seyde de andere: want gy schaemt u niet my te berispen. Те gast by yemand zijnde, daer de Eet-zael van plancken gevloert was, seyde hy, dat den Huys-Heer alle die daer tegenwoordich waren, onder- | |
[pagina 173]
| |
hout gaf, en so langh hy leefde en soo dickmaels als zy daer by hem gheliefden te komen, soude geven. Als men hem vraegden na dat hy ghedroncken had, wat hem van den Wijn docht? antwoorden hy: Ick hebbe mede vande selve in.
Den selven eenmael hoorende seer aerdighlijck en wel over een komende seeckeren Musicant singhen, daer den selven nochtans ongheschickt van manieren, en vuyl van leven was: En schaemt ghy u niet (voegden hy desen toe) dat gy die so schoonen stem voort brengt, voor anderen‚ selfs sonder reden als een beest leeft voor u selfs, dewijl gy de over een koming in u sangh van het beste wel weet te keuren, maer in u leven isser tusschen u, en de Beesten geen onderscheyt?
Een ander quam achterwaerts gaende in de Schoole: Als ymand daer om lachten: Seyde hy: Gy Leerlingen en schaemt u niet dagelijcx in u Studie achterwaerts te gaen: Waer om verwondert, ja lacht ghy over my? Daer ick wandelende, u eygen gebreken vertoon?
Een derde, ghevraegt van een gemeen Man, waer om hy sich alsoo in den Wijn verliep? oft hy hem niet en schaemde, en dattet teghen den plicht der wijsheydt was? Hier op antwoorde den anderen: Sotten hebben oock haer vreugt. |
|