Seggen en doen verscheelt veel.
ЕЕn kluchtigh Heyden ghevraegt, wat uyre het bеst was Gastmael te houden; Antwoorde aen zijn vrager: Indien gy Rijck bent, op sulcken uуге als ghy wilt: Maer indien ghy arm zijt, op zulcken tijt als gy kont. Den selven oordeelden, dat alle menschen wel gheluckigh waren, die Trouwen konden, en niet en begeerden: Ter Zee varen, en aen lant bleven. Kinderen konden onder-houden, maer de selve niet te voeden had: Die te gast genoot waren, maer niet en quamen: Die in de Regeeringhe mochten ghevordert worden, maer 'tselfde afsloegen: Willende seggen: Dat geen begeerte konde versaet worden, sonder moeyelijckheyt: Maer dе begeerlijckheyt gheweygert zijnde, was men van de moeijelickheyt bevrijt.