Haerlemsche eerlycke uren, bestaende in korte sin-spreucken, kloecke antwoorden, en vreemde bejegheninghen

Staet-sucht en Mensche-vleys, groeijen te gelijck op.

ТOen Aristoteles op zijn doot-bed 1асh‚ 62 Jaren out zijnde‚ quamen zijn Discipelen by hem, versoeckende, dat hy uyt haer allen een beliefde te verkiesen‚ оm in zijn gelegentheydt te volgen. Onder dese waren voornamentlijck eenen Theophrastus, Lesbius en Menedenus Rhodius: Aristoteles antwoorde: 'tGeen zy versochten soude hy doen, soo ras de gelegentheydt dat toe liet. Als zy nu eenige tijt daer na om dе selve saeck weder voor zyn Bedt quamen, eyschte hy vremde Wijn, seggende, dat hy die van Rhodus en van Lesbius begeerde: Drinckende die van Rhodus, seyde hy: Seker dats EdeleWijn: En terstont die van Lesbio proevende, voeghde hy daer op: Sy zijn beyde goet, maer die van Les-

[p. 163]

bio is de lieffelijckste. 't Welck eerst daer na verstаеn wiert, dat, dit zijn verkiesinge van een na-volger was.